Het klinkt alsof er een nieuw monster van Loch Ness is gevonden, maar zo spectaculair is het nou ook weer niet. Ook heeft het niets te maken met het zwembad dat we vanochtend even geprobeerd hebben. Merijn heeft (onder lichte dwang van Martin) laten zien dat hij ook met kleren aan kan zwemmen, terwijl de rest na even wat dobberen besloot de warmere ligbedden op te zoeken. Vandaag speelden we tegen een sterk Deens team, op papier althans. Ze hadden twee sterkere spelers op de bank gezet en dus waren we erg aan elkaar gewaagd. Zoals aangekondigd zou iedereen prima punten kunnen scoren en dat is ook precies wat er gebeurde. Roeland was vlot klaar met een remise in de Caro-Kann. Merijn kwam vanuit zijn voorbereiding al erg lekker te staan in de Taimanov en wist het daarna ook goed af te maken. Zelf zat ik een beetje te klooien, maar met ruim een uur meer op de klok had ik mijn tegenstander al snel onder tijdsdruk staan. Daardoor begon hij wat fouten te maken en kon ik het eindspel uitmelken. De partij van Marcel ging voor mijn gevoel op en neer en hij wist het goede eindspel niet in winst om te zetten. Freddie kreeg het klassieke toren+f&h-pion tegen toren op het bord. Zijn tegenstander vertelde na de partij trots dat hij dit laatst nog uren geanalyseerd had. Desalniettemin heeft Freddie helaas toch de winst gemist.
Dan – last but not least – onze trotse topscorer: Martin "de Zeeslang van Rhodos" van Dommelen. Hij speelde tegen een nog grotere koffiehuisschaker dan hijzelf, daardoor was het een enerverende partij waarin van alles gebeurde. Er kwam een eindspel op het bord met voor allebei een dame en een toren, maar Martin had wat meer pionnen. Toen was het alleen nog maar zaak om één van die rakkers aan de andere kant van het bord te krijgen. Na wat pielen, zweten, blunderen, schaakjes zetten, nadenken en een eeuwige tijdnoodfase wist hij na ruim 100 zetten alsnog zijn missie te voltooien. Als allerlaatste partij van de dag pakten we daarmee een 4,5-1,5 overwinning en zit Martin zelfs nog op IM-norm koers.
Dan – last but not least – onze trotse topscorer: Martin "de Zeeslang van Rhodos" van Dommelen. Hij speelde tegen een nog grotere koffiehuisschaker dan hijzelf, daardoor was het een enerverende partij waarin van alles gebeurde. Er kwam een eindspel op het bord met voor allebei een dame en een toren, maar Martin had wat meer pionnen. Toen was het alleen nog maar zaak om één van die rakkers aan de andere kant van het bord te krijgen. Na wat pielen, zweten, blunderen, schaakjes zetten, nadenken en een eeuwige tijdnoodfase wist hij na ruim 100 zetten alsnog zijn missie te voltooien. Als allerlaatste partij van de dag pakten we daarmee een 4,5-1,5 overwinning en zit Martin zelfs nog op IM-norm koers.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten