Gratis voorsprong behouden

Armen Hachijan

Op zaterdag 17 december stond alweer de vierde ronde van de KNSB-competitie op het programma. Accres Apeldoorn nam het op tegen Voerendaal, dat gedeeld eerste stond samen met de tot nu toe erg verrassend presterende Stukkenjagers. Het was een lange reis naar Voerendaal van maar liefst twee en een half uur. Bovendien was de wedstrijd met een uur vervroegd en dus moesten we er vroeg uit.

Doordat Voerendaal niet genoeg spelers kon regelen voor de wedstrijd, moest er een bord opengelaten worden en dat werd uiteraard bord 1. Hierdoor was Merijn dus voor niets uit Duitsland gekomen op deze vroege ochtend. Maar goed, een punt is een punt en dus stonden we 1-0 voor voordat de wedstrijd überhaupt begon. Merijn had tijdens de wedstrijden wel een leuke bezigheid gevonden. Hij deed namelijk een live wedstrijdverslag op Facebook, wat erg leuk was voor de mensen die geïnteresseerd waren in de wedstrijd.

Op bord 2 besloot Roeland Pruijssers met zwart af te wijken van zijn geliefde Konings-Indisch en deed 1..f5. Hij koos de Stonewall opstelling van de Hollandse verdediging, wat erg solide is. Wit had een klein voordeeltje in de opening, maar na een onnauwkeurigheid was het meteen gelijk en werd de vrede getekend.

Ilja Zaragatski speelde een solide partij tegen Mihael Saltaev en besloot om na twintig zetten eeuwig schaak te houden. Op het vierde bord speelde onze matchwinner Sebastian Siebrecht tegen Christian Braun. Hij overspeelde zijn tegenstander met zwart vanaf de opening tot het vroege middenspel. Toen kreeg zijn tegenstander kansen in de partij, maar uiteindelijk trok Sebastian aan het langste eind en haalde het punt binnen.

Op het vijfde bord speelde Sjef Rijnaarts een solide partij tegen Andrei Orlov. Na achttien zetten werd de vrede getekend. Echter de zet nadat Orlov remise aanbood, was een grote blunder volgens de computer. De weerlegging is echter moeilijk te vinden en bovendien moet je het nog zien af te maken. Sjef koos terecht voor de remise, want hoe vaak krijg je nou een remise aangeboden van een grootmeester?

Stefan Kuipers speelde met zwart remise tegen Christov Sielecki. Sielecki had een miniem voordeel uit de opening gehaald, maar door nauwkeurig spel van Stefan hield hij het remise. Op het zevende bord speelde maakten Alexander Kabatianski en Daniel Hausrath geen fouten en daardoor werd de vrede getekend na achttien zetten. Arthur van de Oudeweetering speelde een goede partij tegen Tom Bus op het achtste bord en remise was gezien het speelbeeld de meest voor de hand liggende uitslag. In tijdnood ging het echter mis voor Arthur, waardoor hij de strijd moest opgeven. Tegen Thomas Trella had Armen Hachijan evenmin een gelukkige partij. Hij speelde erg ongeduldig, waar zijn tegenstander goed van profiteerde. Op bord 10 speelde Nico Zwirs een sterke partij tegen Holger Heimsoth in het Konings-Indisch en kon daardoor al vrij vroeg in de match het punt bijschrijven.

Al met al een goede overwinning van Accres Apeldoorn. Het team staat nu vierde, maar aangezien de verschillen in de competitie erg klein zijn kan er nog van alles gebeuren.

Voerendaal – Accres Apeldoorn:   4½ – 5½

Zie ook:

• Partijen
• Stand & uitslagen

Keiharde revanche

Henk Vinkes

De wedstrijd die het tweede team speelde in de vierde ronde tegen ZSC-Saende had voor ons een dubbele betekenis. We moesten de smadelijke nederlaag eerder dat jaar recht zetten, maar de gedachten gingen vooral uit naar het plotselinge overlijden van medeclublid Robert Verkruissen. Ter ere van hem zou het mooi zijn een gedegen overwinning neer te zetten. Erik Smit had copiloot dienst en liet het vervoer deze keer over aan Nikolai Kabanof. Die hebben we de snelweg op zien draaien en daarna was hij met de Bulgaarse Westerzon verdwenen, alleen nam hij in Zaandam de verkeerde afslag waardoor hij toch nog later aankwam.

Door een nogal rommelige organisatie duurde het even voordat er begonnen kon worden met schaken, pas om ongeveer kwart over een werden de eerste zetten gedaan. Toch misschien een iets strakker schema aanhouden want dit was niet ideaal als je als team ruimschoots op tijd aanwezig bent en dan toch nog zo lang moet wachten.

Zoals wel vaker gebeurt, zijn de eerste berichten die je na verloop van tijd van de borden krijgt niet echt positief, deze wedstrijd was daar geen uitzondering op. Marcel heeft niet meer dan een gelijke stelling, en Thomas staat niet echt fijn en Martin heeft het al moeilijk, etc. etc. Het duurde dan ook vrij lang voordat er iets tekening in de strijd kwam.

Zoals bijna elke wedstrijd tot nu toe was het Harrie de het bal opende. Zoals al eerder gememoreerd liet ook hij weten dat er niet veel in de stelling zat. En dat klopte ook want alles wees op een aanstaande remise. Alle torens en dames waren geruild en aan weerskanten drie lichtere stukken stond niets een remise in de weg. Je denkt dat het dan vanzelf wel remise wordt, maar moet je toch de juiste zetten blijven doen. En zelfs de kleinste fout kan desastreuze gevolgen hebben. En dat is wat er gebeurde in deze partij. Net die ene verkeerde zet (Ld3) liet de partij helemaal in het voordeel van Harrie kantelen, het winnen van twee pionnen bracht ons op voorsprong.

Omdat er de mogelijkheid was (is) dat Marcel Boel een Meester-resultaat zou kunnen scoren, hadden we hem aan het eerste bord gezet. In de veronderstelling dat Hans Klarenbeek (IM) daar ook plaats zou nemen. Maar dat was niet het geval, teamleider Eric Bark nam daaraan plaats omdat, zoals later bleek, Klarenbeek niet meer actief schaakt voor zijn club. Tja, dat is wel een beetje balen als je je daar op hebt ingesteld, en dan moet je er toch maar het beste van maken. Maar de partij was de stugheid zelve, er was geen doorkomen aan en net als bij Harrie zou het wel spoedig remise worden. En toen opeens: BOEM! Ai, dat is pijnlijk, Eric Bark deed een toren in de aanbieding en die nam Marcel maar al te graag in ontvangst. En zo waren twee partijen waar niet zo veel van verwacht werd in ons voordeel beslist. Dat is een lekker begin.

Ook voor Erik Smit werd het toch wel eens tijd dat de puntenmachine op gang zou komen. Na twee remises en een pijnlijke nederlaag was de score tot nu toe negatief. Maar gelukkig had hij Jan Abcouwer uitgezocht om daar iets aan te doen. In een Nimzo-Indische partij bezorgde hij zichzelf al vlot een prettige stelling en daarbij de stukken van wit terug te dringen in de eigen gelederen. En dan is het wel makkelijk spelen als je goede zetten voor het uitzoeken hebt. Na 24 zetten staan de meeste witte stukken weer op de onderste rij, dat zou toch niet moeten. Erik wint een pion en walst daarna de witte stelling volkomen plat, een blunder op het eind doet niets meer af aan het uiteindelijke resultaat. Zonder dat Zaandam tegen kan scoren staan we op 3-0 voor!

Freddie van der Elburg had er de laatste partijen meer vertrouwen in om met zwart te spelen dan met wit, het repertoire was iets breder dan het witte. Dus kwam er een standaard Hollandsche partij op het bord (Leningrad variant), inderdaad een voor hem vertrouwde opening. Toch was de tegenstander dit keer niet van plan om Freddie nog meer vertrouwen te geven. Yuri Eijk speelde (verdedigde) zeer degelijk en vond vrij eenvoudig de juiste zetten. Er werd verder niet over gediscussieerd dat de partij pot-remise was.

Maarten maakte er ook dit keer weer een feest van in zijn partij tegen Edwin Woudt. De Spaanse opening had weinig voordeel aan een van beide opponenten gebracht en het was wachten totdat er iemand te positieve zetten zou doen. In het middenspel wist Maarten iets meer los te komen dan Woudt. Toch lette Maarten even niet op en kon zwart inslaan op h3 in de hoop er voordeel uit te halen, een pion was opeens weg... Zijn geluk was dat de zwarte stelling al redelijk was verbouwd en daar kon hij nu hopelijk de vruchten van gaan plukken. Zijn voordeel was dat de zwarte koning behoorlijk onveilig stond en dus hield hij de dames op het bord. Het duurde ook niet lang dat zwart niet meer wijs werd uit de wirwar van zetten die hem moesten verdedigen. En zo stonden we al voor half zes op winst: 4½ punt in de pocket!

Het volgende punt werd overhandigd door Nikolai Kabanof die Pieter Baltus een gevoelige nederlaag toebracht. In het begin was de stelling nog wel gelijk maar nadat de opening als het ware was afgewerkt, balanceerde de witte stelling op het randje van de afgrond. Het zullen hoogstwaarschijnlijk allemaal logische zetten geweest zijn maar de kleinste fout zou fataal voor wit zijn. Daar stond tegenover dat Nikolai vrijuit kon spelen. In de tijdnoodfase kwam de partij in de beslissende fase, en dan is het altijd moeilijk om de juiste zet te vinden. De fout werd door Baltus gemaakt die zijn loper moest inruilen tegen een pion. Dat verschil in materiaal was genoeg voor Kabanof om te winnen. Een puike partij!

In het vorige seizoen toen we ook tegen ZSC-Saende moesten spelen mocht Martin van Dommelen het opnemen tegen Hans Galjé en werd zo ongeveer verpletterd. Geen leuk herinnering om aan terug te denken, en dan helemaal als je nu weer tegenover hem zit. Maar Martin was in een vrijgevige bui vandaag. Nu is het wel zo dat het Wolga-gambiet er bekend om staat dat je pion(nen) achter staat, maar de theorie die Martin er op na hield zal niet zo gauw navolging krijgen. Als in zijn slechtste jeugdjaren werd zijn stelling compleet verbouwd een hopeloze gatenkaas. Hans Galje maakte er dankbaar gebruik van en kon zelfs zijn dame omruilen tegen een paar stukken. Martin kon niets beginnen tegen alle dreigingen en deed zichzelf dan maar een plezier door de partij op te geven. Nu maar hopen dat hij Galje een volgende niet meer tegenkomt wat dan doet hij weer van alles in de aanbieding.

Dat Thomas de zesde winstpartij van de dag binnenhaalde mag op zich verwonderlijk genoemd worden, want eigenlijk had hij niet meer dan remise verdiend en dat zou zelfs al teveel geweest zijn. Nou ok, hij had in het middenspel een twee stukken tegen een toren kunnen ruilen en daarna een dodelijke aanval gehad hebben. Zijn voordeel of misschien ook wel nadeel was dat hij vlotter speelde dan Dennis Rosegg die toch wel in tijdnood kwam. En in die tijdnood bleek Thomas net iets handiger te zijn, want hij kwam er uit met een pion voorsprong in een dame-eindspel, dus dat zou nog wel even kunnen duren. Maar het leek sneller te gaan dan verwacht mede omdat hij snel speelde en dat bracht zijn tegenstander wederom in de problemen omdat je er geen tijd meer bij krijgt. Dus had hij geen tijd genoeg om de onnauwkeurigheden van Thomas af te straffen want die mogelijkheid had hij wel degelijk. Toen Thomas een tweede dame er bij had gaf Dennis nog wel een paar wraakschaakjes, maar het was duidelijk dat de strijd gestreden was.

We hadden de nederlaag van het vorige seizoen volledig uitgewist en claimden daarmee volgens sommige clubleden het Herfstkampioenschap. Waar het toe moet leiden is kijken in een Glazen Bol. Het ziet er goed uit mede omdat de concurrentie elke keer weer punten laat liggen. Maar tegen die teams die dat doen moeten wij nog aantreden en reken maar dat ze gemotiveerd zijn om fouten af te straffen. Maar voorlopig nemen ze ons deze koppositie even niet meer af. Ze moeten eerst de achterstand wegwerken en dan nog proberen er voorbij te komen, ook wij zijn uiteraard volop gemotiveerd om onze huid duur te verkopen.

ZSC-Saende          0  0  0  ½  0  1  0  0  1½  
Accres Apeldoorn 2  1  1  1  ½  1  0  1  1  6½ 

Partijen in pgn

Zie ook Stand & uitslagen

In memoriam: Robert Verkruissen

In memoriam van de Arnhemse Schaakvereniging (pdf)

Nederlaag tegen landskampioen

Rien Bos

Op 26 november 2011 speelde Accres Apeldoorn thuis tegen HSG uit Hilversum. HSG is al een aantal jaren achter elkaar landskampioen. Wat voornamelijk te danken is aan de royale sponsoring die de club werd toebedeeld en hun in staat stelde zo’n beetje alle sterke Nederlandse grootmeesters in te huren. Zo maakten in het verleden onder anderen Van Wely, Smeets, L’ Ami, Stellwagen en Nijboer deel uit van het HSG-team. Een aantal van hen is vertrokken naar andere geldschieters, waardoor HSG aanzienlijk verzwakt aan de Meesterklasse-competitie is begonnen (0 uit 2). Dat ze nog wel wat over hebben aan sterke GM’s bleek wel tegen Accres Apeldoorn.

De Hilversummers hebben punten nodig en kwamen dan ook sterk op met Chuchelov op 1, Seirawan op 2 en Nicolic op 3. De Apeldoorners streden dapper en enige tijd leek een gelijkspel wel tot de mogelijkheden te behoren. Maar nadat Sebastian Siebrecht er was afgezet door Pedrag Nicolic, Stefan Kuipers er niet aan te pas kwam tegen Robin van Kampen en Armen Hachijan voor de bijl ging tegen Kees Nagtegaal, begon het er beroerd uit te zien. Alexander Kabatianski had niet veel in te brengen tegen Henk Vedder, waarmee de vierde nul voor de Apeldoorners op het scorebord terecht kwam.

Slecht was het overigens ook weer allemaal niet wat de Apeldoorners op het bord brachten. Tegenover deze nullen stond een fraaie overwinning van onze eerste Apeldoornse grootmeester Roeland Pruijssers op de oude GM Yasser Seirawan en invaller en voormalig meesterklassespeler Lucien van Beek vluggerde Wim van der Wijk in tijdnood van het bord.

Zowel Sjef Rijnaarts als Nico Zwirs kwamen in een remisestelling terecht, maar speelden lang door op zoek naar dat halve puntje meer. Hulde aan de beide vechters, maar meer zat er helaas niet in. Ilja Zaragatski hield met zwart op 1 Vladimir Chuchelov netjes op remise en ook voor Arthur van de Oudeweetering zat er niet meer in tegen Jop Delemarre.

Accres Apeldoorn      2356 HSG                   2375 4-6
IM Ilja Zaragatski    2478 GM Vladimir Chuchelov 2540 ½-½
IM Roeland Pruijssers 2487 GM Yasser Seirawan    2658 1-0
GM Seb. Siebrecht     2473 GM Predrag Nikolic    2645 0-1
FM Stefan Kuipers     2396 GM Robin van Kampen   2558 0-1
IM Alex. Kabatianski  2415 Henk Vedder           2367 0-1
IM A. vd O'weetering  2333 IM Jop Delemarre      2415 ½-½
FM Sjef Rijnaarts     2286 John Markus           2165 ½-½
Nico Zwirs            2173 Jorgen Henseler       2063 ½-½
Armen Hachijan        2187 Kees Nagtegaal        2197 0-1
IM Lucien van Beek    2333 Wim van der Wijk      2141 1-0

't Andere verslag (op schaaksite.nl)