Het eerste team van Accres Apeldoorn heeft deelgenomen aan de Europese Clubkampioenschappen voor schaakteams. Deze werden georganiseerd van 24 september tot en met 2 oktober in Rogaska Slatina, Slovenië. Vorig jaar behaalde het Apeldoornse team een derde plaats in de nationale competitie, waarmee plaatsing voor de Europacup werd afgedwongen. In de zomer werd het team geformeerd met daarin louter Apeldoornse schakers.
De schakers die de strijd met de wereldtop aangingen waren Roeland Pruijssers, Merijn van Delft, Stefan Kuipers, Sjef Rijnaarts, Erik Smit, Tom Meurs en Freddie van der Elburg. Behalve de Apeldoornse inbreng waren ook LSG uit Leiden en Voerendaal aanwezig namens Nederland. Daarnaast was er nog een aantal Nederlanders actief in buitenlandse dienst, waaronder Nederlands kampioen Anish Giri en Loek van Wely.
voorste rij v.l.n.r.: Freddie van der Elburg, Roeland Pruijssers (foto: Anish Giri)
Op zaterdag 24 september begon de reis naar Slovenië, om 7.58 uur verzamelden de eerste schakers zich op station Apeldoorn, gedurende de reis naar Schiphol werd het team langzaamaan compleet en Roeland werd als laatste getraceerd bij de incheckbalie. Op Schiphol kwamen we ook LSG Leiden tegen, vergezeld door Anish Giri. Na een voorspoedige vlucht naar Zagreb in Kroatië werden we ter plaatse in een touringcar gedirigeerd die ons naar Rogaska Slatina zou brengen. Even later zagen we ook wereldtoppers als Grischuk, Svidler, Korchnoi, en voormalig dameskampioen Kosteniuk in dezelfde bus plaatsnemen. Na een korte busreis met een langdurige stop aan de Sloveense grens waarbij iedereen lopend de grens over moest, kwamen we om 17.30 uur aan in Rogaska Slatina. Even later konden we inchecken in ons uitstekende hotel Grand Hotel Sava en gelijk gebruikmaken van het avondbuffet. Dezelfde avond stonden de openingsceremonie en de captains meeting nog op het programma. De volgende ochtend werden de laatste formaliteiten geregeld en konden we de spelerspassen ophalen. Kort hierna volgde de indeling waaruit bleek dat Apeldoorn als 30e geplaatst was van de 62 teams, helaas dus niet de gehoopte droomindeling tegen een topteam in de eerste ronde.
Tijdens een korte wandeling door Rogaska Slatina werd het nodige water voor de gehele week ingeslagen en fungeerde Nederlands kampioen Anish Giri als waterdrager en fotograaf van ons team.
De eerste ronde speelden we tegen Chess Club Expik uit Kosovo. Omdat Kosovo niet als land erkend is door de FIDE speelden zij onder de vlag van de ECU (European Chess Union). Roeland speelde remise, en de rest won zijn partijen overtuigend, dan wel met een beetje geluk. Maar duidelijk was dat we een maatje te groot waren voor deze tegenstander. Al met al een prima start met een 5½ – ½ overwinning!
Aangezien het schaken pas elke dag om 15.00 uur begon hadden we altijd een vrije ochtend. Deze ochtend besloten Freddie, Sjef, Roeland en Erik om sportief te doen en te gaan tennissen. Freddie en Roeland bleken over de beste techniek te beschikken.
's Middags stond er in de tweede ronde een wedstrijd op het programma tegen A DAN DZO & PGMB uit de Oekraïne; dit team was als achtste geplaatst en beschikte over louter GM's met een rating van +/-2600 of meer. Het werd dan ook een kansloze nederlaag tegen de efficiënte Oostblokkers, alleen Freddie leverde een prima partij af tegen Yaroslav Zherebukh, die kort hiervoor nog de verrassing van de World Cup was en daar de kwartfinales haalde, maar moest helaas ook het onderspit delven. Kortom een 0-6 nederlaag in de tweede ronde. Merijn kwam op het moment dat hij de naam van de tegenstander opschreef tot de conclusie dat hij zich op de verkeerde tegenstander had voorbereid...
De volgende dag werden de tennisrackets weer ter hand genomen en het niveau was beduidend beter dan de dag ervoor, faliekante missers werden afgewisseld met briljante dropshots, topspin lobjes en kanonskogels over het hek. Tom en Merijn besloten om te gaan joggen in de Sloveense heuvels, waarbij Tom een echte drillmaster bleek te wezen en geen genade toonde door elke heuvel op te rennen die voorbij kwam.
De derde ronde speelde we tegen Libertas Nereto uit Italië, een team bestaande uit twee buitenlandse GM's en vier bloedfanatieke Italianen. Uiteindelijk werd het een 3-3 gelijkspel. Tom, die niet helemaal fit uit Nederland vertrokken was, speelde zijn eerste wedstrijd en leverde een modelpartij af. Merijn verprutste een totaal gewonnen stelling tegen de sterke GM Kogan. Zelf verloor ik na op de 41e zet een remiseaanbod te hebben afgeslagen, en vervolgens meteen de slechtste zet op het bord te spelen. Gelukkig maakte Roeland een vol punt door na vijf uur spelen en in tijdnood zijn tegenstander briljant klem te zetten, waarbij mat of dameverlies onvermijdelijk was.
De volgende ochtend was het wederom tennissen geblazen, we hadden de smaak te pakken en het bleek een prima sportieve en ontspannende manier om ons op de partijen voor te bereiden. Tom en Merijn gingen wederom een uurtje joggen, wat voor Tom de warming-up was, die rende daarna nog een uurtje verder. Vandaag in de vierde ronde stond de Hellir Chess Club uit IJsland op het programma.
Helaas bleken de IJslanders vandaag te sterk voor ons. Roeland leverde een prima prestatie door de sterke GM Hannes Stefansson op indrukwekkende wijze te verslaan. Stefan won na een lang gevecht en behaalde hiermee virtueel de elo-grens van 2400 en kon na vandaag de IM titel aanvragen. Inmiddels is bekend geworden dat de titel in juli 2012 aangevraagd kan worden. De rest verloor helaas waardoor we een 2-4 nederlaag leden.
Zelf had ik vandaag een rustdag en kon deze middag de omgeving van Rogaska Slatina eens verkennen. Het dorpje Rogaska Slatina stelt niet veel voor, de omgeving staat bekend om het bronwater en ook is het een kuuroord, maar veel meer is er niet te beleven. Daarnaast is het wel prachtig wandelen over de heuvels in de omgeving met prachtige uitzichten. Hieronder een foto van Grand Hotel Rogaska, waar twee van de drie speelzalen gevestigd waren. Helaas was de derde speelzaal in ons eigen hotel, waardoor je niet altijd de gelegenheid had om aan de topborden te kijken.
Diezelfde avond was er reden voor een feestje ondanks de nederlaag, maar Stefan had inmiddels bericht gehad van Koos Stolk van de KNSB dat hij aan de vereisten voor de IM titel had voldaan. Stefan, Roeland en Sjef vierden tot diep in de nacht feest, waarbij ook de IJslander Hannes Stefansson deelde in de feestvreugde en de gehele kroeg wist te vermaken met zijn briljante danspasjes!
De volgende ochtend besloot ik na het tennissen aan te haken bij Tom en Merijn en ook een uurtje te joggen, de eerste de beste heuvel bleek al snel te zwaar voor mij, maar gelukkig bestond de tweede helft van het parcours vooral uit afdalen en dus kon ik het nog redelijk bijhouden.
's Middags speelden we “helaas” tegen LSG uit Leiden. In de Europacup spelen tegen een Nederlandse tegenstander is niet iets waar je op hoopt, maar de indeling bleek ons ongunstig gezind. Na een spannende strijd stond er in ronde 5 uiteindelijk een 3-3 gelijkspel op het wedstrijdformulier. Stefan verloor helaas en Tom won met een prima partij, de rest werd remise waarbij vooral Freddie niets te klagen had.
In de zesde ronde speelden we tegen CE De Sprénger Echternach uit Luxemburg, in de praktijk met louter Duitse spelers, waaronder de voormalig wereldtopper Robert Hübner. Iedereen speelde goed in deze wedstrijd en het werd dan ook een makkelijke overwinning 4½ – 1½. Roeland overklaste Robert Hübner: een uitstekende prestatie en zijn derde overwinning op een grootmeester met zwart! Sjef maakte een fout en verloor, en zelf moest ik helaas berusten in remise. De rest won overtuigend. Na afloop hadden we tijd voor een feestje en gingen we richting zwembad om te relaxen, maar niet voordat we iemand bereid hadden gevonden om een teamfoto te maken in onze badjassen!
De volgende ochtend stond onze laatste tenniswedstrijd op het programma. Aan het eind van deze week was bij iedereen de techniek weer op orde en de laatste dag waren briljante rally's aan de orde van de dag. Het blijft toch verrassend hoeveel je weer kunt bijleren door elke dag te tennissen. Tom besloot deze keer alleen te gaan joggen omdat de rest was afgehaakt met spierpijn of andere smoesjes. Na het tennissen besloten we om de wintersport berg van Rogaska Slatina te beklimmen en konden we genieten van een prachtig uitzicht over de omgeving.
Collega IM's Roeland en Stefan met de rug naar het uitzicht
De zevende en laatste ronde speelden we tegen e2e4 uit Engeland, helaas waren we ingedeeld tegen een zwak team. Goed voor de eindstand, maar we hadden liever een sterkere tegenstander getroffen. Het werd dan ook een makkelijke 6-0 overwinning waarmee we het toernooi uitstekend konden afsluiten! Dit resulteerde in een 18e plaats in de eindstand, waarmee we met afstand het beste Nederlandse team werden. Aangezien we als 30e geplaatst waren kunnen we mijns inziens spreken van een uitstekende prestatie.
Na afloop restte alleen de sluitingsceremonie en prijsuitreiking. Bij de mannen won het team uit St. Petersburg, en bij de vrouwen ging AVS tevens uit Rusland met de titel er vandoor.
Het winnende team van St.Petersburg Chess Federation
De volgende ochtend vertrokken we om 4.30 uur uit Rogaska Slatina naar het vliegveld in Zagreb. Uiteindelijk vertrokken we met een klein half uur vertraging terug naar Schiphol, waarbij Tom meteen het eerste vliegtuig naar Oslo pakte voor het volgende schaaktoernooi, en de rest moe maar voldaan terugkeerde naar huis.
Al met al was het een geslaagde week met een uitstekende sfeer binnen het team. We hadden de hele week prachtig weer en konden het schaken afwisselen met sportieve activiteiten zoals tennissen, wandelen, hardlopen en de kroeg bezoeken. Voor mij was het de eerste keer dat ik deelnam aan de Europacup en het was een unieke ervaring die zeker voor herhaling vatbaar is. Hopelijk kunnen we ons in de toekomst vaker plaatsen voor dit evenement.
Alle uitslagen, eindstanden en ook de nodige foto's zijn terug te vinden op de toernooisite: http://ecc2011.sahohlacnik.com
