Op zaterdag 21 september speelden we de eerste wedstrijd van het seizoen tegen BSG. Dit seizoen zijn wij iets verzwakt, omdat Maarten Solleveld niet meer in de basis staat. Verder is de selectie hetzelfde en vult Armen Hachijan de lege plek op. BSG heeft zich ten opzichte van vorig seizoen iets versterkt, maar ondanks dat is Accres de favoriet voor de wedstrijd.
Een week voor de wedstrijd speelde Sebastian Siebrecht zijn partij vooruit tegen hun enige grootmeester, Alexander Berelowitsch. Dat duel eindigde in remise, dus begonnen we met 0,5-0,5.
Na ruim een uur spelen leek het al enigszins de verkeerde kant op te gaan. Merijn van Delft moest een mindere stelling verdedigen tegen Lars Ootes, Alexander Kabatianski speelde in de opening …Ph5 maar moest na Le5 weer terug met het paard naar f6. Verder was de stelling van Stefan onduidelijk en hadden de andere borden een prima speelstelling.
Na ongeveer drie uur spelen was de eerste partij afgelopen. Nico Zwirs won van Frans Borm. Zwart had een leuke combinatie en met een goede tussenzet op het eind, waarna wit opgaf. Waarschijnlijk zou hij zichzelf voor het hoofd slaan als hij de partij invoert. In de slotstelling kan wit namelijk Lf2 spelen, waarna hij een stuk teruggeeft voor de reus van een vrijpion op b2. De stelling is daarna nog steeds beter voor zwart, maar veel dichter bij remise dan bij winst. Een gelukje voor ons.
Vervolgens was Arthur van de Oudeweetering klaar. Arthur speelde een hele goede afruilspaans. Hij had wat ontwikkelingsvoorsprong, waar zwart het loperpaar tegenoverstelde. De zwarte koning bleef echter in het midden staan en toen wit de torens op d1 en e1 zette kon de genadeklap niet uitblijven. Met een goed getimede e5! Brak wit door de zwarte stelling heen. 2,5-0,5
Tot zover leek alles goed te gaan, totdat Roeland Pruijssers, het beest van vorig seizoen, een fikse blunder beging tegen Robert Ris. In de opening kostte het Roeland veel tijd om zijn openingsproblemen met zwart op te lossen, maar op een gegeven moment leek hij de overhand te krijgen. Helaas maakte hij toen een blunder en verloor alsnog.
Kort daarna breidde Armen Hachijan de voorsprong uit. Hij speelde een sterke partij in de Trompovsky, een opening die niet vaak gespeeld wordt. Misschien dat Armen deze opening daarom speelt, zodat hij in de openingsboekjes kan komen of omdat de opening hem gewoon goed ligt. Hoe dan ook, hij speelde een hele goede partij van begin tot eind. Goed gedaan Armen, volgende keer weer!
Een week voor de wedstrijd speelde Sebastian Siebrecht zijn partij vooruit tegen hun enige grootmeester, Alexander Berelowitsch. Dat duel eindigde in remise, dus begonnen we met 0,5-0,5.
Na ruim een uur spelen leek het al enigszins de verkeerde kant op te gaan. Merijn van Delft moest een mindere stelling verdedigen tegen Lars Ootes, Alexander Kabatianski speelde in de opening …Ph5 maar moest na Le5 weer terug met het paard naar f6. Verder was de stelling van Stefan onduidelijk en hadden de andere borden een prima speelstelling.
Na ongeveer drie uur spelen was de eerste partij afgelopen. Nico Zwirs won van Frans Borm. Zwart had een leuke combinatie en met een goede tussenzet op het eind, waarna wit opgaf. Waarschijnlijk zou hij zichzelf voor het hoofd slaan als hij de partij invoert. In de slotstelling kan wit namelijk Lf2 spelen, waarna hij een stuk teruggeeft voor de reus van een vrijpion op b2. De stelling is daarna nog steeds beter voor zwart, maar veel dichter bij remise dan bij winst. Een gelukje voor ons.
Vervolgens was Arthur van de Oudeweetering klaar. Arthur speelde een hele goede afruilspaans. Hij had wat ontwikkelingsvoorsprong, waar zwart het loperpaar tegenoverstelde. De zwarte koning bleef echter in het midden staan en toen wit de torens op d1 en e1 zette kon de genadeklap niet uitblijven. Met een goed getimede e5! Brak wit door de zwarte stelling heen. 2,5-0,5
Tot zover leek alles goed te gaan, totdat Roeland Pruijssers, het beest van vorig seizoen, een fikse blunder beging tegen Robert Ris. In de opening kostte het Roeland veel tijd om zijn openingsproblemen met zwart op te lossen, maar op een gegeven moment leek hij de overhand te krijgen. Helaas maakte hij toen een blunder en verloor alsnog.
Kort daarna breidde Armen Hachijan de voorsprong uit. Hij speelde een sterke partij in de Trompovsky, een opening die niet vaak gespeeld wordt. Misschien dat Armen deze opening daarom speelt, zodat hij in de openingsboekjes kan komen of omdat de opening hem gewoon goed ligt. Hoe dan ook, hij speelde een hele goede partij van begin tot eind. Goed gedaan Armen, volgende keer weer!
't Andere verslag
