Zonder geluk kom je er niet

Nico Zwirs

Op zaterdag 21 september speelden we de eerste wedstrijd van het seizoen tegen BSG. Dit seizoen zijn wij iets verzwakt, omdat Maarten Solleveld niet meer in de basis staat. Verder is de selectie hetzelfde en vult Armen Hachijan de lege plek op. BSG heeft zich ten opzichte van vorig seizoen iets versterkt, maar ondanks dat is Accres de favoriet voor de wedstrijd.

Een week voor de wedstrijd speelde Sebastian Siebrecht zijn partij vooruit tegen hun enige grootmeester, Alexander Berelowitsch. Dat duel eindigde in remise, dus begonnen we met 0,5-0,5.

Na ruim een uur spelen leek het al enigszins de verkeerde kant op te gaan. Merijn van Delft moest een mindere stelling verdedigen tegen Lars Ootes, Alexander Kabatianski speelde in de opening …Ph5 maar moest na Le5 weer terug met het paard naar f6. Verder was de stelling van Stefan onduidelijk en hadden de andere borden een prima speelstelling.

Na ongeveer drie uur spelen was de eerste partij afgelopen. Nico Zwirs won van Frans Borm. Zwart had een leuke combinatie en met een goede tussenzet op het eind, waarna wit opgaf. Waarschijnlijk zou hij zichzelf voor het hoofd slaan als hij de partij invoert. In de slotstelling kan wit namelijk Lf2 spelen, waarna hij een stuk teruggeeft voor de reus van een vrijpion op b2. De stelling is daarna nog steeds beter voor zwart, maar veel dichter bij remise dan bij winst. Een gelukje voor ons.

Vervolgens was Arthur van de Oudeweetering klaar. Arthur speelde een hele goede afruilspaans. Hij had wat ontwikkelingsvoorsprong, waar zwart het loperpaar tegenoverstelde. De zwarte koning bleef echter in het midden staan en toen wit de torens op d1 en e1 zette kon de genadeklap niet uitblijven. Met een goed getimede e5! Brak wit door de zwarte stelling heen. 2,5-0,5

Tot zover leek alles goed te gaan, totdat Roeland Pruijssers, het beest van vorig seizoen, een fikse blunder beging tegen Robert Ris. In de opening kostte het Roeland veel tijd om zijn openingsproblemen met zwart op te lossen, maar op een gegeven moment leek hij de overhand te krijgen. Helaas maakte hij toen een blunder en verloor alsnog.

Kort daarna breidde Armen Hachijan de voorsprong uit. Hij speelde een sterke partij in de Trompovsky, een opening die niet vaak gespeeld wordt. Misschien dat Armen deze opening daarom speelt, zodat hij in de openingsboekjes kan komen of omdat de opening hem gewoon goed ligt. Hoe dan ook, hij speelde een hele goede partij van begin tot eind. Goed gedaan Armen, volgende keer weer!



De stand was nu 3,5-1,5, dus je zou zeggen dat er geen vuiltje aan de lucht was. Nou, dat was wel anders, want de andere borden stonden er niet allemaal goed voor. Alleen Sjef leek een gewonnen stelling te hebben. Hij won een dame voor een toren+loper+pion. De zwarte koning stond nog onveilig, maar door een paar onnauwkeurige zetten kon Frank Erwich zijn stukken hergroeperen en wist de stelling zelfs iets beter voor zwart te maken. Ondertussen verloor onze nieuwe (playing)captain in een fransman van Ewoud de Groote. De onduidelijke stelling leek alle kanten op te kunnen gaan, maar na …Db4 kon wit simpel Lc3 spelen, waarna zwart een tempo verloor. Dat tempo kostte Stefan uiteindelijk de partij.

Kort na de tijdcontrole kon ook Alexander Kabatianski zijn koning omleggen. De tijd die hij verloor in de opening bleek toch fataal. Wit had hierdoor een lekkere plus gekregen en ondanks taai verdedigingswerk van Alexander wist wit zijn stukken naar de goede velden te spelen en toe te slaan. 3,5-3,5

Een lichtpuntje was het feit dat Merijn zijn slechte eindspel op een miraculeuze wijze wist te keepen. Met goed rekenwerk wist Merijn de laatste pion van zwart te winnen. Zwart hield een paard en koning over en wit alleen een koning. Remise dus. 4-4

Op dat moment waren er nog twee partijen bezig. Sjef tegen Frank en Li Riemersma tegen Ilja Zaragatski. Ilja speelde het Wolgagambiet en kwam, zoals bijna altijd in een gambiet, een pion achter. Voor die pion kreeg Ilja goed stukkenspel en door de zet 7. e4 Lxf1 8. Kxf1 kon wit ook niet meer rokeren. Nadat de dames en ook de lichte stukken van het bord verdwenen waren, stond wit nog steeds een pion voor. Het toreneindspel werd door Riemersma met strakke hand naar winst geschoven. 5-4 voor BSG. Toen Sjef ook geen winstkans meer had en Frank Erwich remise aanbood nam Sjef het aan en was onze nederlaag een feit. Zonde, want het had niet gehoeven. Zo zie je maar weer dat geluk in schaken ook belangrijk is.

In de krant stond 'Forse deceptie voor schakers Accres'. Dat is ook wel zo, maar ondanks de nederlaag kunnen we wel de positieve conclusie trekken dat de spelers in de staart het niveau in de Meesterklasse aankunnen en wellicht een vaste waarde kunnen worden. Deze keer hadden we gewoon pech dat de sterke groep meesters en grootmeesters het af liet weten en hier en daar onnodig de mist in ging. Volgende keer mogen we naar Enschede (waar ik nu ook naar op weg ben, niet om te schaken maar om te studeren) en mogen we daar tegen ESG Dr. Max Euwe proberen ons te herstellen van deze nederlaag.

't Andere verslag