Henk Eleveld
We waren met zeven veteranen. De achtste veteraan moest wegens ziekte verstek laten gaan. Invallers waren er niet (meer). Dus speelde op bord 2 NO. Die bakte er niet veel van en na precies 60 minuten stonden we met 1-0 achter. Sorry, Koen Maassen van de Brink, er was echt niemand te vinden!
De andere zeven veteranen waren dus al een uur voortvarend bezig. Remco speelde met zwart een koningsgambiet en het leek of hij de mogelijkheden van zijn tegenstander niet zag of niet wilde zien. Totdat hij abrupt moest opgeven, omdat hij mat ging. 15 zetten?! 0-2. Toen was onze prille vijftiger Harrie aan de beurt. Tegen Johan Wolbers stond hij na tien zetten in een Siciliaan met 4. g3 veel beter ontwikkeld. Johan overzag een dubbelaanval die een stuk kostte, en gaf na 15 zetten op. 2-1.
Henk begon beroerd, maar zijn tegenstander meldde na de wedstrijd dat hij met zwart het Konings Indisch eens wilde proberen. Na enkele zetten offerde hij een paard, wat in de praktijk eerder weggeven was en na iets meer dan 20 zetten kon hij opgeven. Het stond 2-2 na ongeveer twee uur spelen! Daarna speelden alleen de vier staartborden nog. Op alle borden stonden we op dat moment beter. Jan speelde op bord 7 met wit een Scandinavische partij met d3. Hij stond mooi en bood remise aan toen uw verslaggever meende dat wit erg goed stond met zijn loperpaar. Een plusremise dus en 2½-2½ als stand.
Vervolgens won Mark met zwart van Jan Knuiman. Ik weet niet precies wat er voorafging, maar in een eindspel met paard, loper en toren tegen twee torens was Mark de terechte winnaar. Voor het eerst stonden we voor. Nog twee veteranen waren er in de strijd. Cees stond de hele wedstrijd beter en had na allerlei verwikkelingen een pion meer. Zijn tegenstander had echter tegenspel en accepteerde het remisevoorstel van Cees, die na drie uur spelen de energie had voelen wegvloeien. We zijn tenslotte veteranen! 3-4.
Alles hing nu af van Hans Bouwer, die met zwart een gecompliceerde Hollandse partij speelde. Hij had het loperpaar, zijn tegenstander de paarden maar de stelling was gesloten, hoewel Hans op de koningsvleugel met zijn pionnen ver was opgerukt. Die tegenstander wilde vlak voor de tijdnoodfase zijn stelling openen. Daar was de stelling niet naar. Toen bood hij ineens remise aan en Hans accepteerde dat. 3½-4½. Na afloop bleek dat Hans de partij bij voortzetting redelijk eenvoudig had kunnen winnen.
Met deze overwinning zijn we veilig. Met nog twee thuiswedstrijden tegen hekkensluiter LSG 4 en topper Messemaker 1847. Het voordeel van uitwedstrijden naar Arnhem kan niet duidelijker worden geïllustreerd dan met het feit dat we reeds voor 18.00 uur Apeldoorn weer binnenreden.
De andere zeven veteranen waren dus al een uur voortvarend bezig. Remco speelde met zwart een koningsgambiet en het leek of hij de mogelijkheden van zijn tegenstander niet zag of niet wilde zien. Totdat hij abrupt moest opgeven, omdat hij mat ging. 15 zetten?! 0-2. Toen was onze prille vijftiger Harrie aan de beurt. Tegen Johan Wolbers stond hij na tien zetten in een Siciliaan met 4. g3 veel beter ontwikkeld. Johan overzag een dubbelaanval die een stuk kostte, en gaf na 15 zetten op. 2-1.
Henk begon beroerd, maar zijn tegenstander meldde na de wedstrijd dat hij met zwart het Konings Indisch eens wilde proberen. Na enkele zetten offerde hij een paard, wat in de praktijk eerder weggeven was en na iets meer dan 20 zetten kon hij opgeven. Het stond 2-2 na ongeveer twee uur spelen! Daarna speelden alleen de vier staartborden nog. Op alle borden stonden we op dat moment beter. Jan speelde op bord 7 met wit een Scandinavische partij met d3. Hij stond mooi en bood remise aan toen uw verslaggever meende dat wit erg goed stond met zijn loperpaar. Een plusremise dus en 2½-2½ als stand.
Vervolgens won Mark met zwart van Jan Knuiman. Ik weet niet precies wat er voorafging, maar in een eindspel met paard, loper en toren tegen twee torens was Mark de terechte winnaar. Voor het eerst stonden we voor. Nog twee veteranen waren er in de strijd. Cees stond de hele wedstrijd beter en had na allerlei verwikkelingen een pion meer. Zijn tegenstander had echter tegenspel en accepteerde het remisevoorstel van Cees, die na drie uur spelen de energie had voelen wegvloeien. We zijn tenslotte veteranen! 3-4.
Alles hing nu af van Hans Bouwer, die met zwart een gecompliceerde Hollandse partij speelde. Hij had het loperpaar, zijn tegenstander de paarden maar de stelling was gesloten, hoewel Hans op de koningsvleugel met zijn pionnen ver was opgerukt. Die tegenstander wilde vlak voor de tijdnoodfase zijn stelling openen. Daar was de stelling niet naar. Toen bood hij ineens remise aan en Hans accepteerde dat. 3½-4½. Na afloop bleek dat Hans de partij bij voortzetting redelijk eenvoudig had kunnen winnen.
Met deze overwinning zijn we veilig. Met nog twee thuiswedstrijden tegen hekkensluiter LSG 4 en topper Messemaker 1847. Het voordeel van uitwedstrijden naar Arnhem kan niet duidelijker worden geïllustreerd dan met het feit dat we reeds voor 18.00 uur Apeldoorn weer binnenreden.
ASV 3 1974 - Accres A'doorn 3 1979 3½-4½ 1. Johan Wolbers 2063 - Harrie de Bie 2116 0-1 2. K. Maassen vd Brink 1981 - NO 1-0 R 3. Remco Gerlich 1981 - Henk Eleveld 2059 0-1 4. Theo Jurrius 1984 - Remco Pihlajamaa 1938 1-0 5. Daan Holtackers 2040 - Cees van Bohemen 2028 ½-½ 6. Jan Knuiman 1912 - Mark Brussen 2040 0-1 7. Fred Reulink 1963 - Jan den Besten 1846 ½-½ 8. Ivo van der Gouw 1871 - Hans Bouwer 1829 ½-½
Wereldverslag !
BeantwoordenVerwijderenSlag om Arnhem veteraan de Bie groet u.