Accres Apeldoorn blijft in gevarenzone

Sjef Rijnaarts

Accres Apeldoorn speelt zich ook tegen HMC niet uit de zorgen

Na vorig jaar geschiedenis geschreven te hebben met een tweede plaats, ging Apeldoorn met hoge verwachtingen het nieuwe seizoen in. De realiteit is echter geheel anders na nederlagen tegen BSG, Utrecht en een gelijkspel tegen Rotterdam: we schaken in de kelder van de Meesterklasse en moeten hopen op slechte resultaten van onze concurrenten en zelf een aantal overwinningen zien te boeken.

Sebastian Siebrecht speelde vooruit tegen Benjamin Bok met wit. In een rustige Catalaan pakt Sebastian een klein voordeeltje, maar nadat hij zijn dame op e6 heeft geposteerd weet Benjamin Bok met handige zetten een aantal tempi te winnen en het initiatief naar zich toe te trekken, waarna hij vervolgens overtuigend het punt binnenhaalt.

Roeland Pruijssers vertrouwde tegen Twan Burg op zijn vertrouwde Breyer. Naar zijn idee speelde hij voornamelijk gezonde zetten en hij had dan ook niet verwacht dat hij met 19. c4! direct in de problemen zou komen. Het was echter helemaal mis en hij probeerde de minst slechte variant te kiezen. Dit was niet voldoende.



Merijn van Delft wist tegen David Miedema in de Slavische opening met zwart snel het loperpaar te bemachtigen en kon daarmee een voordeeltje claimen. Hij speelde dit lange tijd nauwkeurig en goed en had met 42. …, Ld4+ gevolgd door h3 de genadeklap uit kunnen delen. Miedema bleef echter handig rommelen en Merijn gaf het voordeel langzaam weg en was helemaal verdwenen toen hij zijn a-pion verloor. Uiteindelijk moest Merijn berusten in remise.

Maarten Solleveld pakte in een Spaanse zijvariant een prettig plusje tegen Martijn Dambacher in de vorm van een geïsoleerde d-pion. Na 20. … Pc4 blijft er echter bij wit te veel hangen:, b2,a3,c3 en c2 en moest Maarten genoegen nemen met eeuwig schaak.

Stefan Kuipers keek al snel tegen een SOS-verrassing van Jeroen Bosch aan met 5.g3 in de doorschuifvariant van het Frans. Stefan reageerde hier echter goed op. Op zet wist hij met 19. …, Ld3! de coördinatie van alle witte stukken te ontregelen en won hij snel een stuk en de partij.

Tegen de Pirc-verdediging offerde Nico Zwirs het altijd giftige b2. Jasper Broekmeulen sloeg deze pion echter, waarna hij niet zo giftig bleek te zijn. Nico probeerde nog het initiatief te nemen en een aanval op te zetten. Deze aanval zette geen zoden aan de dijk en hij moest berusten in een nederlaag.

Armen Hachian probeerde Rob Schoorl te verrassen met een Siciliaanse zijvariant, die ik zelf nog niet eerder heb gezien. Na 11. Dh5 vertrouwde ik zwarts stelling niet helemaal. Armen dacht dat Pxe6 niet mogelijk was voor wit, maar na 15. Lb2 ziet het er gevaarlijk uit voor zwart. Mogelijk Armens analyse afwachten om uitsluitsel te geven over het stellingsoordeel. Zoals de partij nu echter verliep had Armen weinig in te brengen en won Rob Schoorl overtuigend.
Voor een uitgebreide analyse, zie 'SOS Schoonheidsprijs ronde 6'

Alexander Kabatianski speelde een modelpartij tegen Geert van der Stricht. Een pionoffer in de Meraner voor een loperpaar en een mooi centrum gaf meer dan genoeg compensatie. De problemen stapelden zich op voor zwart en Geert van der Stricht moest dan ook ergens een stuk inleveren, wat hem de partij kostte.



In zijn partij tegen David van Kerkhof, kwam Sjef Rijnaarts in de hem bekende Scheveninger terecht. Na 10. Kh1 moest hij echter ideeën en zetten schuldig blijven, terwijl hij het vaak genoeg op het bord had gehad. Met een paar minuten op de klok berekende hij dat 19. …,f5 mogelijk was en dat hij zich zo onder druk uit zou schaken. Dit lijkt nog steeds wel te kloppen, maar er traden veel complicaties op. 22. … Dxc2 kan verbeterd worden met Td8, waarna een razend ingewikkelde stelling ontstaat. In het eindspel met drie pionnen voor de kleine kwaliteit miste David van Kerkhof enkele kansen om de partij te winnen, waardoor het uiteindelijk in eeuwig schaak eindigde.

Arthur van de Oudeweetering kwam met wit al snel in tijdproblemen in een redelijke gelijke stelling. Dit was voor Niels Ondersteijn een goede reden om een vroeg remise aanbod af te slaan en nog verder te proberen. Op zet 37 blunderde Arthur een pion, waarna de rest van de partij een formaliteit was.

Alle partijen in pgn