zondag 25 november 2012

Venlo slaat toe in de tweede helft

Henk Vinkes

Vijf uur is het, en er is nog geen enkele partij beëindigd, toch wel opmerkelijk want zo vaak komt dat ook niet voor. Maar er is wel duidelijkheid in de strijd, en dat die niet in ons voordeel zal uitpakken is dan ook al helder als een klaar klontje. In de loop van de middag had ik voor mezelf de prognose gemaakt dat er op zijn minst toch wel een gelijkspel in zou kunnen zitten, en dan heb je de hoop dat het misschien ten gunste van Accres Apeldoorn uit zou kunnen vallen. Maar mede teamleider/lijder Rinus Bos merkt terecht op dat wij toch maar gekneusde schakers zijn met weinig talent, en dat het altijd anders gaat als wij zouden willen. Hij zou een genoeglijke middag meemaken, maar voor de tweede teamleider/lijder was dat helaas niet het geval.

Maar even terug naar de prognose die ik maakte eerder op de middag, en die was eigenlijk helemaal niet zo verkeerd, alle acht borden bekeken: Erik stond lastig tot moeilijk, Freddie probeert ijzer met handen te breken. Thomas vecht voor remise, Marcel zet zijn tegenstander vast. En op bord 5 heb ik het idee dat Kabbie wederom een puike partij speelt. Martin is druk bezig de stelling van Thomas Neuer tot moes te slaan en Maarten heeft de mevrouw met de mooie naam Ololi Alkkhazashvili vrijwel zeker in zijn greep. En Jasper kan het waarschijnlijk net keepen. En dan kom ik bij het optellen tot een 4-4 en misschien nog beter.

Dat Erik een moeilijke middag had bleek wel te kloppen. Rainer Montignies zette volop druk op de damevleugel en bleef kleine dreigingen creëren en Erik kon alleen maar verdedigen, moest een pion inleveren en daarmee was het pleit wel beslecht. Er gingen nog twee pionnen verloren en dan is het beter om maar op te geven. Het eerste resultaat stond om 17.05 uur op het formulier, het was een nederlaag. Maar dus nog zeven partijen te gaan.

Marcel, die er de vorige ronde van baalde dat hij verkeerd opende, nam nu zelf de e-pion ter hand als opening. Henk van Gool zal misschien nu zelf spijt hebben gehad van zijn openingskeuze zoals Marcel tegen Stein, want hij werd volledig in de eigen gelederen teruggedrongen. Marcel zal absoluut plezier hebben gehad om dit te spelen want de vele tegendreigingen werden subtiel om zeep geholpen. Jij wilt een kwaliteit hebben? Mooi, dan ga ik je mat zetten, of juist ik pak die kwaliteit van je af! Jij wilt eeuwig schaak, nou ik haal er even een dame bij om dat te voorkomen. Dat is het verhaal van na het middenspel en juist die extra dame zorgt ervoor dat de partij niet in eeuwig schaak zou kunnen verzanden. Henk van Gool stopt er dan ook maar gelijk mee, het is een ongelijke strijd geworden. Het staat weer even gelijk 1-1.

Martin leek de vorige ronde tegen Stein een prachtige variant gemist te hebben op winst, maar helaas haalde hij ons uit die droom door op te merken dat de dame niet op het juiste veld stond en dus de variant niet helemaal bleek te kloppen. Vandaag waren er geen spectaculaire varianten op het bord te toveren, en de hele partij ging het gelijk op. Alles bleef binnen de remisemarge en er was geen patat van te maken, een degelijke remise, dat was het. En binnen vijf minuten daarna had ook Freddie zijn partij remise gegeven. Voor zijn partij is het verhaal eigenlijk het zelfde, ook hij kan het toreneindspel niet naar zijn hand zetten. Maar dan is de koek voor Accres wel op, het lot heeft zich tegen ons gekeerd.

Maarten had zich heel goed geweerd in zijn Spaanse partij tegen Ololi Alkhazashvili en omstreeks de 30e zet een absoluut betere stelling opgebouwd. Het was tijd om te gaan oogsten, om te beginnen met de pion op b4, want die lag zo voor het oprapen, en dan zou het een technische kwestie worden om het punt binnen te halen. Alleen vergeet Maarten dat even, want hij wil eerst het paard wegjagen maar overziet dat hij een kwaliteit verliest en opeens moet je vechten voor remise. Wel weet Maarten nog wat pionnen te verorberen maar Ololi staat haar mannetje en het is dan voor haar een technische kwestie die ze met verve uitvoert. Zetdwang dwingt Maarten tot opgeven, een tegenvaller.

Niet iedereen is onder de indruk als er een klein menneke aan de andere kant het bord zit, ja hij kan heus wel schaken anders speelt hij niet op dit niveau. Maar Rudi van Gool heeft vanaf de 17e zet een pion voordeel en probeert lang dat voordeel uit te buiten, en dit keer weet Thomas geen manier te vinden Rudi een pootje te lichten. Ik heb wel het idee dat hij de hele partij alles onder controle heeft gehad, en binnen de remisemarge is gebleven. Het ziet er vreemd uit als de twee zwarte lopers gebroederlijk op de koningsvleugel staan te chillen, maar ze weten zich op tijd met de strijd te bemoeien. En zoals ik het bekijk klopt ook alles, en is alles precies doorgerekend, want na de tijdcontrole wordt simpel en gedecideerd afgewikkeld naar remise.

Na een paar uur spelen zie ik bij de partij van Nikolai een stelling die veel perspectieven biedt, zou hij twee puike partijen na elkaar kunnen spelen. Wel een open stelling maar met dan een met Nikolai in de aanval op de damevleugel, en die kant van het bord waar ook de koning naar toe is gerokeerd. Joep Nabuurs echter gaat ten aanval op de koningsvleugel, maar wel met een oog gericht op de verdediging van zijn koning. Zoals de partij zijn verloop heeft, blijkt het allemaal alleen maar op het oog er goed uit te zien. Alle dreigingen blijken niet tot uitvoer te brengen want Joep weet elke keer net weer een goede tegenactie te hebben. Waar de twee strijden blijken wij net aan de verkeerde kant van het lot te zitten. En helaas kreeg Nikolai ook nog niet de verdiende remise geserveerd, want onder druk van de klok zag hij teveel spoken en verloor jammer genoeg nog.

Daarmee was de nederlaag een feit en was alleen Jasper nog aan het strijden voor de persoonlijke eer. Maar Carsten Fehmer was niet van plan daaraan mee te werken. In het middenspel had hij een pion weten te winnen en die heeft Jasper nooit meer teruggezien, en die is dan beslissend in het verre eindspel. Twee keer wederzijdse tijdnood, bij de eerste kan het allemaal nog wel verdedigd worden. Maar aan het eind bij de uitvluggerfase is dat niet meer het geval. Als de dames van het bord gaan is de pion te ver weg om de andere vleugel in toom te houden.

Al met al een stevige nederlaag, maar we speelden wel tegen de koploper die op volle kracht was opgekomen. Zij kunnen nu voor het kampioenschap gaan, en wij moeten het verloren terrein goed maken om voor de ereplaatsen te gaan. Omdat het veld achter de koploper dicht bij elkaar ligt hebben we zeker kans om daar uit te springen, we gaan voor zilver!

Alle partijen in pgn

Geen opmerkingen:

Een reactie posten