Roeland Pruijssers
Voor zowel Stukkenjagers als Apeldoorn was al duidelijk wat de eindklassering zou worden. De Stukkenjagers kon de laatste plek niet meer ontgaan, terwijl het voor Apeldoorn al zeker was dat we tweede zouden worden. En Passant was met hun eerste plek immers onbereikbaar en Voerendaal stond twee matchpunten en vijf bordpunten achter waarmee we ons geen zorgen maakten om de tweede op te eisen. De meeste spelers konden dus lekker vrij een potje schaken en om de ratingpunten spelen.
De eerste partij die klaar was, was die van onze Merijn van Delft tegen de jonge Stefan Beukema. Ze gingen een klassieke Spanjaard in met 9…Pa5 en 10…c5, waarbij ze tot zet 21 de partij van Socko-Bojkov volgden uit 2005. Merijn week hiervan af met 22.Ph4, wat beter lijkt dan de 22.Pf5 van Socko. Stefan reageerde goed en de verwikkelingen zouden leiden tot een gelijk eindspel dat ongevaarlijk zou zijn voor beide partijen. Toen Merijn remise aanbood werd dat dan ook geaccepteerd. Een niet al te spannende, maar correcte remise zoals sommigen zouden zeggen.
- Accres Apeldoorn – Stukkenjagers: ½-½
Zelf moest ik op bord 2 met wit tegen Mart Nabuurs. Mart zijn kansen voor een IM-norm waren helaas al gevlogen voor de wedstrijd begon. Hij had namelijk een tegenstander nodig met een rating van minimaal 2649. Mijn rating was hier 109 punten te laag voor. Voor mij stond de titel van topscorer van de competitie nog op het spel. Als ik verloor en Bruno Carlier of Vyacheslav Ikkonikov zouden winnen (beiden van En Passant) zou de titel aan mijn neus voorbijgaan. Voor mij was het dus zaak om niet te verliezen. Het is een titel waar verder niks achter zit, bij mijn weten geen prijs of iets dergelijks, maar toch is het wel leuk om dat een keer geweest te zijn en dus probeerde ik er alles van te maken deze partij. We kregen een Najdorf op het bord met 6.Le3 e5 met een f4 aan mijn kant. Na die zet moest Mart lang nadenken. Hij reageerde niet accuraat en na zijn 12…Pxg4 liep mijn koningsaanval in één stuk door. De beslissende fout was 14…Pd7 waarna ik op zet 21 mat mocht zetten van Mart. Ik had mijn titel als topscorer en ik was vooral ook erg blij met mijn gewonnen ratingpunten en TPR van 2887. Terwijl Mart ondanks deze nederlaag ook zeer tevreden kan zijn met zijn seizoen.
- Accres Apeldoorn – Stukkenjagers: 1½-½
De volgende partij die klaar was, was die van onze Arthur van de Oudeweetering tegen Cor van Dongen. Het werd een Franse Winawer waarop Arthur zijn c3-pion aanbood, een idee dat duidelijk wordt gemaakt in de partij Karpov-Vaganian, Moskou 1972. Cor ging hier niet op in en koos ervoor om de stelling dicht te schuiven met een vroege c4. Wit leek daarna iets beter te staan. Er ontstond een positioneel gevecht op de koningsvleugel. Wit pakte de ruimte met h4-h5, maar het was onduidelijk hoe verder te komen en daarom bood wit op de 22e zet remise aan wat ook werd geaccepteerd.
- Accres Apeldoorn – Stukkenjagers: 2-1
Dit waren de partijen die ongeveer tussen de 2 uur en 2½ uur na het begin van de partij klaar waren. We stonden dus voor met 2-1, maar wel op basis van partijen waar wij wit waren. Misschien dat dit feit de Stukkenjagers een inhaalslag zou geven. Eén van die partijen was Tijmen Kampman met wit tegen onze Nico Zwirs. Het werd een Engelse partij waarbij beide spelers een fianchetto loper hadden op de koningsvleugel. Tijmen zocht toen het initiatief met Lg5 en f4, wat niet het beste was omdat de koning blootgesteld werd en vanwege Nico’s reactie met 14…Pxe4. Hierdoor moest Tijmen een pion en zijn zwartveldige loper opgeven. Tijmen probeerde wat terug te doen met 16.f5, maar het liep van kwaad tot erger. Zwart kreeg steeds meer de zwarte velden in handen. Tijmen probeerde het nog met een extra pionoffer en later ook met een kwaliteitsoffer. Nico speelde echter nauwkeurig en speelde wit langzaamaan weg. Op zet 35 gaf wit op. Een prima partij van Nico!
- Accres Apeldoorn – Stukkenjagers: 3-1
Is het heilige vuur van De Stukkenjagers gedoofd? (verslag van Anne Haast)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten