Na het plotselinge overlijden van Robert Verkruissen in december was het voor het team lastig om weer direct te moeten gaan spelen. Tijdens de afscheidsbijeenkomst van Robert, waar het team nagenoeg voltallig aanwezig was, werd besloten om sowieso niet te spelen, ongeacht de consequenties. Daarom werd uitstel gevraagd voor de wedstrijd van 17 december. De wedstrijdleider van de KNSB en tegenstander De Twee Kastelen waren zeer coulant en wilden volledig meewerken aan het uitstel. Daardoor kreeg het team alle tijd in de kerstperiode om de teamzaken op orde te brengen.
In diezelfde periode gaf Remco Pihlajamaa aan wel weer te willen gaan spelen, na een afwezigheid van enige jaren, en daarmee als vervanger van Robert op te treden. Het team was daar erg blij mee. Vervolgens werd druk gezocht naar een datum voor het inhalen van de uitgestelde wedstrijd, en dat bleek nog niet zo eenvoudig. Op elke zaterdag in januari bleken er minimaal twee spelers niet beschikbaar. Uiteindelijk werd gekozen voor 14 januari omdat er voor die dag twee invallers te vinden waren, zodat we in elk geval zouden kunnen spelen. Helaas blijkt de tegenstander niet te kunnen op die dag, en daarmee hebben we een probleem in de hand.
Dan de wedstrijd zelf. Marco van de Nieuwendijk mag niet meer invallen omdat hij anders niet meer speelgerechtigd is voor zijn OSBO-team. Gelukkig was Cees van Bohemen bereid in deze thuiswedstrijd mee te spelen, en dat scheelt direct in kwaliteit voor het team. Ik kon me daarom weer rustig wijden aan mijn taak als teamleider en gelegenheidswedstrijdleider. Verder kwam het team voltallig aan de start voor de eerste wedstrijd in het nieuwe jaar.
In de eerste uren ging de strijd redelijk gelijk op. Wietze speelde met zwart op bord 1 een Wolgagambiet, dat werd geweigerd. Er ontstond een ongeveer gelijke stelling waarbij beiden ongeveer evenveel tijd overhielden om in het middenspel er nog eens goed voor te gaan zitten.
Henk speelde op bord 2 tegen een Nimzowitsch-verdediging, en kwam eruit met het loperpaar en veel meer tijd op de klok. Daarmee ging hij verder om zijn plusje verder uit te melken.
Jasper speelde een Siciliaan op bord 3 en gebruikte daarvoor zeer veel tijd. Na vijftien zetten had hij nog slechts 40 minuten voor de rest van de partij. De stelling leek ongeveer gelijk.
Cees speelde op bord 4 zijn bekende systeem met d4 en Pf3, en kreeg een stelling op het bord met weinig materiaal met een gunstigere pionnenstructuur. Verder had hij een licht voordeel in de tijd.
Mark op bord 5 speelde een Caro Kann en kwam tot een ongeveer gelijke stelling, maar stond wel veel beter in de tijd.
René speelde op bord 6 met wit de Siciliaanse Alapin, en kreeg een voor hem prettige open stelling met aanvalskansen op het bord. Bovendien was het zijn tegenstander die veel tijd verbruikte. Dat compenseerde hij later bij het zoeken naar mogelijke offers om de partij te kunnen beslissen.
Anton speelde op bord 7 het klassiek Damegambiet en kwam in een ongeveer gelijke stelling uit. Hij had wel een iets betere pionnenstructuur en bovendien veel meer tijd.
Remco speelde voor zijn debuut op bord 8 om weer in het ritme te kunnen komen. Hij kwam in een Siciliaan en ruilde zijn beide lopers voor paarden. Hij speelde vlot en had daardoor in het middenspel veel meer tijd over dan zijn tegenstander.
Na ruim drie uur spelen kantelde de wedstrijd plotseling. Cees gaf in een dynamische stelling plotseling een loper weg en kon direct opgeven. Even later was het bij Jasper ook over, en stonden we met 2-0 achter. Remco had zijn voordeeltje laten lopen en moest goed uitkijken om niet in het nadeel te geraken. Wietze had twee pionnen moeten geven en stond slecht. Bij Mark en Anton was er nog een evenwicht te zien. Alleen Henk had een pluspion in een lekkere stelling. Donkere wolken dromden samen boven het team. Even later gaf de tegenstander van Mark plotseling op. Hij meende een torenverlies te zien, maar dit bleek helemaal niet het geval te zijn.
Bij Remco was het een tweefronten strijd geworden waarbij het de vraag is of er nog een winnaar kon komen. René had zich vreselijk in de nesten gewerkt, maar in tijdnood weet hij het hoofd koel te houden en overleeft de vlag. Sterker nog, hij heeft de mogelijkheid om in één zet de partij te beslissen, maar ziet het even niet (42.Tf6!). Zijn vervolg is ook sterk, maar het duurt allemaal wat langer.
Wietze had inmiddels een stuk gegeven voor de extra pion, en hoopte daarmee naar een remisestelling te komen. Even later bleek dit toch niet te werken en moest hij opgeven. Henk had inmiddels zijn puike partij bekroond met een vol punt. Remco had een pion gewonnen, maar de zwarte dame bleef erg lastig en dreigde telkens met eeuwig schaak. Met het oog op de stand en de tijd moest Remco doorspelen. Zijn partij zou de uitslag van de gehele wedstrijd bepalen. In het vervolg miste Remco tot zijn grote ergernis de winstvoortzetting en werd tot remise besloten. Later gaf hij aan dat hij nu weer wist waarom hij een paar jaar geleden was gestopt met schaken. Hij kon niet omgaan met de frustratie na het niet winnen van een gewonnen partij. Al met al is het gelijkspel een lichte teleurstelling voor ons, maar op zich kunnen we hier wel mee verder.
In diezelfde periode gaf Remco Pihlajamaa aan wel weer te willen gaan spelen, na een afwezigheid van enige jaren, en daarmee als vervanger van Robert op te treden. Het team was daar erg blij mee. Vervolgens werd druk gezocht naar een datum voor het inhalen van de uitgestelde wedstrijd, en dat bleek nog niet zo eenvoudig. Op elke zaterdag in januari bleken er minimaal twee spelers niet beschikbaar. Uiteindelijk werd gekozen voor 14 januari omdat er voor die dag twee invallers te vinden waren, zodat we in elk geval zouden kunnen spelen. Helaas blijkt de tegenstander niet te kunnen op die dag, en daarmee hebben we een probleem in de hand.
Dan de wedstrijd zelf. Marco van de Nieuwendijk mag niet meer invallen omdat hij anders niet meer speelgerechtigd is voor zijn OSBO-team. Gelukkig was Cees van Bohemen bereid in deze thuiswedstrijd mee te spelen, en dat scheelt direct in kwaliteit voor het team. Ik kon me daarom weer rustig wijden aan mijn taak als teamleider en gelegenheidswedstrijdleider. Verder kwam het team voltallig aan de start voor de eerste wedstrijd in het nieuwe jaar.
In de eerste uren ging de strijd redelijk gelijk op. Wietze speelde met zwart op bord 1 een Wolgagambiet, dat werd geweigerd. Er ontstond een ongeveer gelijke stelling waarbij beiden ongeveer evenveel tijd overhielden om in het middenspel er nog eens goed voor te gaan zitten.
Henk speelde op bord 2 tegen een Nimzowitsch-verdediging, en kwam eruit met het loperpaar en veel meer tijd op de klok. Daarmee ging hij verder om zijn plusje verder uit te melken.
Jasper speelde een Siciliaan op bord 3 en gebruikte daarvoor zeer veel tijd. Na vijftien zetten had hij nog slechts 40 minuten voor de rest van de partij. De stelling leek ongeveer gelijk.
Cees speelde op bord 4 zijn bekende systeem met d4 en Pf3, en kreeg een stelling op het bord met weinig materiaal met een gunstigere pionnenstructuur. Verder had hij een licht voordeel in de tijd.
Mark op bord 5 speelde een Caro Kann en kwam tot een ongeveer gelijke stelling, maar stond wel veel beter in de tijd.
René speelde op bord 6 met wit de Siciliaanse Alapin, en kreeg een voor hem prettige open stelling met aanvalskansen op het bord. Bovendien was het zijn tegenstander die veel tijd verbruikte. Dat compenseerde hij later bij het zoeken naar mogelijke offers om de partij te kunnen beslissen.
Anton speelde op bord 7 het klassiek Damegambiet en kwam in een ongeveer gelijke stelling uit. Hij had wel een iets betere pionnenstructuur en bovendien veel meer tijd.
Remco speelde voor zijn debuut op bord 8 om weer in het ritme te kunnen komen. Hij kwam in een Siciliaan en ruilde zijn beide lopers voor paarden. Hij speelde vlot en had daardoor in het middenspel veel meer tijd over dan zijn tegenstander.
Na ruim drie uur spelen kantelde de wedstrijd plotseling. Cees gaf in een dynamische stelling plotseling een loper weg en kon direct opgeven. Even later was het bij Jasper ook over, en stonden we met 2-0 achter. Remco had zijn voordeeltje laten lopen en moest goed uitkijken om niet in het nadeel te geraken. Wietze had twee pionnen moeten geven en stond slecht. Bij Mark en Anton was er nog een evenwicht te zien. Alleen Henk had een pluspion in een lekkere stelling. Donkere wolken dromden samen boven het team. Even later gaf de tegenstander van Mark plotseling op. Hij meende een torenverlies te zien, maar dit bleek helemaal niet het geval te zijn.
Bij Remco was het een tweefronten strijd geworden waarbij het de vraag is of er nog een winnaar kon komen. René had zich vreselijk in de nesten gewerkt, maar in tijdnood weet hij het hoofd koel te houden en overleeft de vlag. Sterker nog, hij heeft de mogelijkheid om in één zet de partij te beslissen, maar ziet het even niet (42.Tf6!). Zijn vervolg is ook sterk, maar het duurt allemaal wat langer.
Wietze had inmiddels een stuk gegeven voor de extra pion, en hoopte daarmee naar een remisestelling te komen. Even later bleek dit toch niet te werken en moest hij opgeven. Henk had inmiddels zijn puike partij bekroond met een vol punt. Remco had een pion gewonnen, maar de zwarte dame bleef erg lastig en dreigde telkens met eeuwig schaak. Met het oog op de stand en de tijd moest Remco doorspelen. Zijn partij zou de uitslag van de gehele wedstrijd bepalen. In het vervolg miste Remco tot zijn grote ergernis de winstvoortzetting en werd tot remise besloten. Later gaf hij aan dat hij nu weer wist waarom hij een paar jaar geleden was gestopt met schaken. Hij kon niet omgaan met de frustratie na het niet winnen van een gewonnen partij. Al met al is het gelijkspel een lichte teleurstelling voor ons, maar op zich kunnen we hier wel mee verder.
Accres Apeldoorn 3 1970 - Spassky's 1953 4 - 4 1. Wietze Nijdam 2073 - Henk van Putten 2108 0 - 1 2. Henk Eleveld 2012 - Johan Scharft 1996 1 - 0 3. Jasper Zwirs 1834 - Alidston Henries 1949 0 - 1 4. Cees van Bohemen 2022 - Dries Koster 1949 0 - 1 5. Mark Brussen 2010 - Jan Postma 1935 1 - 0 6. René Nijland 1939 - Peter Bodewes 1903 1 - 0 7. Anton Weenink 1898 - Henk Jansen 1873 ½ - ½ 8. Remco Pihlajamaa 1976 - Maurits Logtmeijer 1911 ½ - ½
't Andere verslag
Geen opmerkingen:
Een reactie posten