zaterdag 26 oktober 2013

Spannende slotronde

Stefan Kuipers

De dag van de laatste ronde en dus in feite ook onze laatste dag op Rhodos. Zelf heb ik van de ochtend weinig meegemaakt, erg slecht geslapen en rond 14.00 uur richting ontbijt gestrompeld. De rest had al gegeten en was nog wat souvenirs gaan kopen, beetje zwemmen of een drankje doen in de zon. De voorbereiding was weer kort en bondig, maar pakte op de meeste borden wel goed uit. Tegen het Nederlands getinte Amay uit België zouden we het lastig krijgen, maar er waren zeker kansen op een stuntje.


Roeland Pruijssers en Merijn van Delft op bord 1 en 2

Helaas pakte Marcel heel snel een nul tegen Matthew Tan omdat zijn hand iets anders deed dan wat hij eigenlijk in gedachten had. Zijn ongelukkige toernooi kende dus een nog ongelukkiger einde, maar zijn tegenstanders waren sterk en zijn spel eigenlijk best wel goed. Merijn besloot tegen Ilja Zaragatski om een handjevol pionnen te offeren, maar dat pakte niet zo lekker uit. Na een laatste poging in het eindspel zag hij dat het er niet meer in zat en liet zich fraai mat zetten. Zelf verknoeide ik tegen Twan Burg op kinderlijke wijze in no-time een erg goede stelling en daarmee kwamen we dus al snel 3-0 achter. De partij van Freddie tegen Jasper Broekmeulen ging redelijk gelijk op en in het eindspel won hij een dame tegen een toren en een stuk, maar had gek genoeg de tegenstander alleen nog maar winstkansen. Toen blunderde Freddie helaas een stuk weg en waren onze kansen op een stuntje verkeken. Martin was al aan een ijzersterk toernooi bezig, maar leverde in de laatste ronde tegen Christov Kleijn nog even een topprestatie. Na slimme voorbereiding offerde hij een kwaliteit om vervolgens zijn sterke tegenstander helemaal kansloos te laten. Diep in het eindspel pakte hij de volle buit en kan hij nu terugkijken op een fantastisch toernooi.

Partij bekijken op ChessBomb (geen Flash vereist)

Roeland stond in het middenspel tegen Benjamin Bok naar eigen zeggen slechter, maar weet dan toch op de een of andere manier de partij naar zijn hand te zetten. In het toreneindspel speelde hij het nog even onnauwkeurig, maar wist toch de buit binnen te halen. Al met al heeft ook hij een sterk toernooi gespeeld. Interessant detail was nog dat Roeland en ik na een tijdje onze stukken exact op dezelfde plaats hadden staan. Dat zorgde voor wat vreemde blikken van de oplettende kijkers.

Partij bekijken op ChessBomb (geen Flash vereist)

Al met al kunnen we terugkijken op een goed toernooi en zijn we als 25e geëindigd. De avond hebben we rustig doorgebracht en inmiddels heeft iedereen zijn koffer wel weer ingepakt. Morgen om 08.30 uur vertrekt onze bus richting vliegveld en dus zijn we zondagmiddag weer in Nederland.

Nog goed nieuws voor de andere Nederlanders: Jan Willem van de Griendt scoorde een IM-norm en Manuel Bosboom wist zelfs een GM-norm te scoren, ondanks zijn verlies in de eerste ronde tegen een 1900-speler. 

Het toernooi is verrassend gewonnen door het Tsjechische G-Team Novy Bor. Op de ongedeeld tweede plek komt het Russische Malachite en gedeeld derde de topfavoriet uit Azerbeidzjan SOCAR (met o.a. Giri), het Russische Saint-Petersburg en het Franse Clichy Echechs 92.


Zie ook het uitgebreide verslag van Mark Timmermans op Schaaksite.nl: 'Nederlandse verrichtingen bij EK-clubteams (ronden 6 & 7)'

Fantastisch resultaat

Stefan Kuipers


Klaar voor de start: SK 47 Eynatten – Accres Apeldoorn

Het vorige verslag eindigde ergens op de vrijdagochtend, vlak nadat ik wakker was geworden na ons avontuur in het casino. Snel het verslag in elkaar gedraaid en toen gaan eten, want binnen een uur was de volgende ronde alweer. Bij het eten kwam ik kort de rest van het team tegen, maar toen ik ongeveer halverwege was ging het licht in het restaurant al uit... met andere woorden: wegwezen hier, je partij begint straks! 

Eenmaal achter bord had Merijn een prachtig uitzicht. Zowel links als rechts van hem kon hij het 'lelijke' 1. d4 d6 van Roeland en mijzelf aanschouwen. Zelf was Merijn aan het ploeteren in het Spaans, maar wist uiteindelijk met hangen en wurgen de remise binnen te slepen. Terwijl ik snel wegvluchtte van het bord na mijn 40e zet heeft Roeland ondertussen knap het punt gepakt tegen Robin Swinkels (die helaas een teleurstellend toernooi speelt). Niet veel later had ik ook met een beetje geluk de remise binnengesleept en had Martin zijn gewonnen eindspel in een punt om kunnen zetten. Marcel moest nog even laten zien dat hij een totaal remise dame-eindspel tot remise kon voeren, zodat op papier de winst al binnen was. Om die reden maakte Freddie ook vrij snel remise met zijn tegenstander, na een zeer zorgvuldig gespeelde Taimanov.

Partij bekijken op ChessBomb (geen Flash vereist)

Het klinkt allemaal zo simpel, maar deze 4-2 overwinning tegen het sterke Eynatten had eigenlijk niemand verwacht. Er is in het team op dit moment eigenlijk niemand die veruit de sterkste is (paar spelers met 3,5 uit 6), wat ook meteen laat zien dat iedereen in het team zijn steentje bijdraagt en we gezamenlijk tot mooie resultaten komen. De avond hebben we voor de verandering rustig doorgebracht. Er is op de kamer gezamenlijk wat voorbereid, lol gemaakt en een drankje gedronken. Morgen staat ons weer een Nederlands onderonsje te wachten. Weliswaar met het Belgische Amay, maar vijf spelers zijn Nederlands en de zesde speler is onze teamgenoot Ilja Zaragatski. Aan de ene kant wel leuk, aan de andere kant hoop je natuurlijk tegen wat onbekende buitenlandse spelers te spelen. 

Morgen de laatste dag en dus ook de laatste ronde. Een overwinning zou voor ons waarschijnlijk een hele fraaie top-10 klassering betekenen, dat zou fantastisch zijn. Maar ongeacht het resultaat gaan we er nog een mooie laatste dag van maken en vliegen we zondagochtend weer terug naar Nederland.

vrijdag 25 oktober 2013

Teleurgesteld maar tevreden

Stefan Kuipers


Opvallend veel schakers in Rhodos stad

Vandaag zouden we een bezoekje gaan brengen aan de Palace of the Grand Masters. Merijn was niet helemaal topfit en dus hebben we met vijf man de bus gepakt naar de oude stad. Het bezoek aan de Palace of Grand Masters was een kleine tegenvaller. In het oude kasteeltje waren genoeg leuke dingen te zien van lang, lang geleden. Zelf kon ik mijn Grieks een beetje oefenen en iedereen was druk bezig met het herkennen van allerlei goden. Maar eigenlijk hadden we er iets meer van verwacht. Zo hebben we het hele verhaal achter het paleis niet echt meegekregen. Vervolgens hebben we ons nog een weg gebaand door de talloze souvenirwinkeltjes op zoek naar mokken, koelkastmagneetjes en schaakborden. Met de buit op zak snel terug naar het hotel om wat te eten en de laatste hand te leggen aan de voorbereiding.

Merijn voelde zich weer beter en dus stond de spannende strijd tegen een zestal jonge Italianen op het programma. Van die jongens die allemaal in hun jeugd wel van Caruana hebben gewonnen. Marcel heeft de vorm helaas nog niet te pakken en werd een beetje gefopt in een erg interessant middenspel. Zelf mocht ik weer lekker rommelen in het Frans en dat liep voor de verandering eens een keer goed af, dus de stand weer gelijk getrokken. Merijn had een solide remise gemaakt en Roeland had weer een krankzinnige Hollander op het bord die hij lekker in winst omzette. Freddie haalde wat dingen door elkaar in de Taimanov, kwam toen materiaal voor, maar het winstplan was lastig te vinden. Uiteindelijk kon hij het helaas niet bolwerken en moest, tot grote ergernis van hemzelf, berusten in remise. Dan hebben we één man nog niet gehad, onze topscorer en man in vorm, Martin! Met een 3-2 voorsprong zou je denken, kat in 't bakkie. Maar de magie leek even verdwenen en hij kon niet van z'n g-pion afblijven. Zijn tegenstander profiteerde en dus eindigde de wedstrijd in 3-3. Al met al een goede score, maar je hebt toch het gevoel dat er misschien meer in had gezeten.

Partij bekijken op ChessBomb (geen Flash vereist)

Voordeel was wel dat we dit keer relatief vroeg klaar waren. We hebben rustig even wat gegeten en zijn toen naar het casino vertrokken. Nu heb ik inmiddels wel wat casino's gezien, maar een casino waar je de hele avond gratis drank krijgt zolang je maar een beetje aan het spelen bent, is wel een heel mooi concept. Zelf heb ik me tussen een stel doldwaze Grieken gewurmd aan de pokertafel. De rest is wat gaan drinken en uiteindelijk hier en daar een beetje gaan spelen. Freddie heeft direct al zijn geluk opgebruikt voor de rest van het jaar, wij voorspellen dan ook van zijn kant nog twee verliespartijen dit toernooi. De rest genoot van de gratis drankjes en uiteindelijk zijn we na flink wat uurtjes weer huiswaarts gegaan. 

De indeling voor de zesde ronde is tegen het Belgische SK 47 Eynatten, waar op de eerste drie borden bekende namen zitten: Robin Swinkels, Martijn Dambacher en Michael Hoffmann. Een klein Nederlands onderonsje dus, waarin we licht de underdog zijn. Straks eerst even brunchen en dan volle bak ertegenaan!


Zie ook het uitgebreide verslag van Mark Timmermans op Schaaksite.nl: 'Nederlandse verrichtingen bij EK-clubteams (ronden 3, 4 & 5)'

woensdag 23 oktober 2013

De Zeeslang van Rhodos

Stefan Kuipers

Het klinkt alsof er een nieuw monster van Loch Ness is gevonden, maar zo spectaculair is het nou ook weer niet. Ook heeft het niets te maken met het zwembad dat we vanochtend even geprobeerd hebben. Merijn heeft (onder lichte dwang van Martin) laten zien dat hij ook met kleren aan kan zwemmen, terwijl de rest na even wat dobberen besloot de warmere ligbedden op te zoeken. Vandaag speelden we tegen een sterk Deens team, op papier althans. Ze hadden twee sterkere spelers op de bank gezet en dus waren we erg aan elkaar gewaagd. Zoals aangekondigd zou iedereen prima punten kunnen scoren en dat is ook precies wat er gebeurde. Roeland was vlot klaar met een remise in de Caro-Kann. Merijn kwam vanuit zijn voorbereiding al erg lekker te staan in de Taimanov en wist het daarna ook goed af te maken. Zelf zat ik een beetje te klooien, maar met ruim een uur meer op de klok had ik mijn tegenstander al snel onder tijdsdruk staan. Daardoor begon hij wat fouten te maken en kon ik het eindspel uitmelken. De partij van Marcel ging voor mijn gevoel op en neer en hij wist het goede eindspel niet in winst om te zetten. Freddie kreeg het klassieke toren+f&h-pion tegen toren op het bord. Zijn tegenstander vertelde na de partij trots dat hij dit laatst nog uren geanalyseerd had. Desalniettemin heeft Freddie helaas toch de winst gemist. 

Dan – last but not least – onze trotse topscorer: Martin "de Zeeslang van Rhodos" van Dommelen. Hij speelde tegen een nog grotere koffiehuisschaker dan hijzelf, daardoor was het een enerverende partij waarin van alles gebeurde. Er kwam een eindspel op het bord met voor allebei een dame en een toren, maar Martin had wat meer pionnen. Toen was het alleen nog maar zaak om één van die rakkers aan de andere kant van het bord te krijgen. Na wat pielen, zweten, blunderen, schaakjes zetten, nadenken en een eeuwige tijdnoodfase wist hij na ruim 100 zetten alsnog zijn missie te voltooien. Als allerlaatste partij van de dag pakten we daarmee een 4,5-1,5 overwinning en zit Martin zelfs nog op IM-norm koers.


Partij bekijken op ChessBomb (geen Flash vereist) 

Omdat we vrij laat klaar waren hebben we de restjes van het buffet opgegeten en zijn we even rustig wat gaan poolen/basketballen/racen/etc. in een soort spelletjeshal onder het hotel. De rest zit op dit moment nog wat te analyseren en wellicht voor te bereiden, terwijl ik de laatste hand aan het verslag leg. Morgenochtend gaan we naar "the Palace of Grand Masters", het lijkt me duidelijk dat zo'n bezoekje tot grootse prestaties gaat leiden. 's Middags spelen we tegen een team Italianen, ook die wedstrijd is op papier een spannende.

Morgen om 15.00 uur (14.00 uur Nederlandse tijd) is de aftrap, uiteraard weer live te volgen via de toernooisite en de eigen site. Zou overigens graag foto's willen maken, maar als playing teamcaptain is dat wat lastig aangezien telefoons ten strengste verboden zijn in de speelzaal. Dus daar moeten we nog even wat op verzinnen voor de komende dagen...

dinsdag 22 oktober 2013

Ronde 3 in Rhodos

Stefan Kuipers


Oud havenhoofd bij Rhodos stad

Het beloofde scooteravontuur ging helaas niet door. In plaats daarvan hebben we 's ochtends met het hele team de bus gepakt naar het centrum van Rhodos stad. Na wat rondjes lopen hebben we uiteindelijk toch nog wat leuke plekjes gezien. Het centrum is op sommige plekken mooi en idyllisch, maar op andere plekken ook extreem toeristisch, dat kan gek genoeg per straatje verschillen. Rond het middaguur hebben we de bus terug gepakt, nog even geluncht en voorbereid en vervolgens richting de speelzaal.

Op papier waren onze tegenstanders weliswaar sterker, maar toch hadden we alle vertrouwen in een stunt. Helaas liep het op alle borden volledig mis. Martin van Dommelen wist met zijn spectaculaire remise de eer te redden en is daarmee ook ongedeeld topscorer van het team met 1,5 uit 3. Na onze 6-0 nederlaag in ronde 1 dus nu een 5,5-0,5 nederlaag, geen al te beste score tegen de sterkere teams. Morgen spelen we tegen het Deense team Jetsmark, dat als 23e op de plaatsingslijst staat. Op de eerste drie borden moeten we de punten pakken, maar ook de onderste drie borden van ons team hebben laten zien dat ze punten kunnen pakken tegen sterkere spelers. We verwachten dus een spannende pot met uiteindelijk de overwinning!



Vanavond zijn we nog richting de Sports Bar gegaan om te kijken naar Champions League voetbal. In een afgeladen bar werden alle CL-wedstrijden uitgezonden en was het een enorm gezellige bende. Met het resultaat van Celtic-Ajax was ik helaas wat minder blij, maar al met al was het een gezellige avond.

Programma voor morgenochtend is waarschijnlijk even het zwembad testen, dan een beetje voorbereiden en 's middags de sterren van de hemel spelen. Wordt vervolgd...

maandag 21 oktober 2013

Suboptimale start

Stefan Kuipers

De eerste update heeft een tijdje op zich laten wachten, mede doordat we onze vlucht van zaterdagochtend op miraculeuze wijze hadden gemist. De groep heeft zich daarna opgesplitst, een deel is naar Utrecht gegaan en heeft de directe zondagochtendvlucht gepakt. Het andere deel heeft de trein naar Brussel gepakt en is vanaf daar via Athene en veel overstaptijd gevlogen.

Al met al kwamen we een paar uur voor het begin van ronde 1 aan en was er weinig tijd om te acclimatiseren. Zelf had ik de laatste twee nachten niet geslapen en zat dus meer dood dan levend achter het bord. Voor de anderen gold eigenlijk min of meer hetzelfde. Een harde 6-0 nederlaag tegen het team van PGMB-Rostov, waarbij eigenlijk Roeland nog wel de grootste kans had om de sterke Jobava te verslaan. Maar hij verzuimde te winnen en gaf toen helaas ook de remise weg.

De tweede ronde hebben we ons sterk gerevancheerd tegen een op papier gelijkwaardig SG Solingen. Met 4,5-1,5 is bijna iedereen van de nul af, alleen Marcel heeft nog wat opstartproblemen. Morgen hebben ze weer een blik (Wit-)Russen voor ons opengetrokken, wel wat zwakker dan die van de eerste ronde.

Het hotel is verder wel ok, net zoals het weer en het uitzicht. Internet is duidelijk minder, waardoor foto's er voorlopig even niet in zitten. Het resort zit wel een eindje van het centrum af, maar morgen gaan we per scooter het eiland een beetje verkennen.

Nu nog even voorbereiden en dan weer wat slaap inhalen.


Aan de tweede rij tafels en op de rug gezien, het team van Accres Apeldoorn met v.l.n.r.: Martin v. Dommelen, Freddie v.d. Elburg, Marcel Boel, Stefan Kuipers, Merijn v. Delft, Roeland Pruijssers.
(Klik op de foto voor een grotere weergave)


Zie ook het uitgebreide verslag van Mark Timmermans op Schaaksite.nl: 'Nederlandse verrichtingen bij EK-clubteams (ronden 1 & 2)'




zondag 13 oktober 2013

Een Hardgebakken Overwinning

Henk Vinkes

Op een druilerige zondagmiddag wordt het toch maar eens tijd om het verslag van de eerste ronde vast te gaan leggen. Over zo’n 10 jaar is het zeker het eerste verslag van een volgende verzameling wedstrijdverslagen als teamleider in boekvorm. Drie weken geleden, op 21 september, werd deze wedstrijd gespeeld en het was weer een enerverende middag, alhoewel dat niet altijd met de schaaktechnische kant van de partijen te maken had. Maar voordat de strijd begon had onze Koekenbakker Beerdsen een verrassing in de vorm van diverse soorten cake in de aanbieding. Kort daarvoor was hij jarig geweest en had als een ervaren Patissier in opleiding de bakoven flink aan het werk gezet. En het was een extra feest want het viel bij iedereen goed in de smaak.


Nadat vorig jaar te zijn gedegradeerd wacht ons nu de taak om aan te tonen dat dit een eenmalige ervaring is geweest, maar daarvoor moeten we wel deze 3e Klasse goed afsluiten. Als teamleider probeer je dan de boel op scherp te zetten door negen overwinningen te verwachten, we zullen het zien. Op zich moet het mogelijk zijn omdat de gemiddelde rating van de andere teams bij ons achterblijft, maar een misstap is zo begaan.

Een nieuw seizoen brengt ook weer diverse veranderingen met zich mee en de belangrijkste is het vernieuwde speeltempo. Nu krijgen de spelers 1½ uur voor de eerste 40 zetten, plus 30 seconden per zet erbij. Belangrijk blijkt die eerste 40 zetten te zijn, want daar gaan Huub Blom en ik redelijk hard op onze neus bij het instellen van de klokken. Als je de juiste klokken als vereniging hebt is dat niet moeilijk want dan gebruik je gewoon de juiste met de correcte instelling, klaar is Kees. Maar als je die klokken niet hebt en alles handmatig moet instellen geeft dat onduidelijkheid. Het instellen is op zich niet moeilijk maar als je “40 zetten” moet ingeven zijn Huub en ik het er over eens dat dat niet hoort, want het zou extra informatie zijn, een kapitale fout die later op de middag voor de nodige stress zorgt. Want het moest wel ingegeven worden omdat het belangrijk is voor de tweede periode waarin de spelers er dan nog 30 minuten bij krijgen. In de loop van de middag kwam dit bij diverse partijen aan het licht, maar het werd allemaal correct opgelost, het was een goede les voor het instellen van de klokken waar we die fout niet nog een keer zullen maken.

Dan de eerste wedstrijd van Accres Apeldoorn 2, we mochten gelijk aan de bak tegen een van de sterker geachte teams in onze klasse, BSG 2 uit Bussum. Hun eerste team wist deze middag onze jongens van het eerste een gevoelige nederlaag toe te brengen, dat was pijnlijk. Dus voor ons zaak om dat niet toe te staan, en met een in de breedte versterkt team zullen we dat ook niet toestaan. De personele veranderingen ten opzichte van het vorige seizoen zijn dat Nikolai en Jasper in het derde team plaats namen en werden vervangen door Mark Brussen en Henk Eleveld.

Door het vernieuwde speeltempo zou het zo moeten zijn dat de partijen eerder klaar zijn dan in eerdere seizoenen toen het soms tot half 8 duurde voordat we aan het opruimen konden beginnen. En het bleek ook inderdaad te kloppen, niet dat Erik Smit zich daar bij neer wilde leggen, want hij besloot al vroeg op de middag dat het tijd was om de eerste remise van het seizoen te laten noteren. Ik ga er toch wel een beetje vanuit dat dit een incident was en hij sprankelende partijen gaat laten zien met de winst tot gevolg. Tegen Theo Slisser werd niets bereikt vanuit de opening, en er ging ook verder niets gebeuren tenzij iemand een fout zou maken. Zover lieten ze het niet komen, remise.

Maar daarna begon de strijd in optima forma in ons voordeel te verlopen, in een tijdbestek van drie kwartier werd BSG 2 naar het schavot gebracht. Thomas Verkouden Koekiesmonster had daarvoor behoorlijk veel commentaar moeten ondergaan omdat hij de Pirc-opening aan het verkrachten was met een onorthodoxe pionnenmars. Gesterkt door het veelvuldig hoesten, proesten en kuchen werd niet alleen Marcel aan het belendende bord van de wijs gebracht maar vooral zijn tegenstander Rik Weidema. Als een heel bataljon aan pionnen naar voren wordt gestuurd zonder dat daar actie tegen in stelling gebracht gaat worden, moet het wel een keer doorslaan. Geruime tijd kon Weidema het nog bijbenen, maar het doorbreken van de pionnenformatie kwam hem duur te staan. Thomas ging gelijk tot actie over en drie zetten later was de winst binnen. Een verwachte winst maar het moet nog wel eerst op het bord uitgevoerd worden.

Een kwartiertje later stelde Freddie van der Elburg het volgende punt voor ons veilig. Toch duurde het wel even voordat het zover was want Chris Kooijman bood goed tegenstand en liet Freddie goed zweten voor zijn punt. Maar door een overmoedige actie met het paard werd ook hier de balans snel naar onze kant gekeerd. Dat paard was ten dode opgeschreven en toen hield Freddie twee paarden over die vrolijk galopperend de witte stelling met hun hoeven volledig kapot trappelden. Er was een marge van twee punten geslagen.

Henk Eleveld had al wel eens eerder in het tweede team ingevallen, maar volgens mij niet eerder als basisspeler gefungeerd voor het tweede team. Daar is nu dus verandering in gekomen en laten we hopen dat hij samen met Mark Brussen een degelijke buffer kan vormen op de “lagere” borden. In de eerste ronde liet hij daar geen twijfel over bestaan tegen een zeker ook degelijke speler als Bert Kieboom die je nooit mag onderschatten. Maar het leek erop dat het allemaal wederzijdse vredelievendheid was, kleine dreiginkjes over en weer waar de balans niet verstoord werd. Na 25 zetten werd tot remise besloten, een terechte uitslag. Daarmee kwam de score op 3-1 voor ons met dus nog vier partijen te gaan.

Martin van Dommelen werd behoorlijk getest in het Siciliaans en ogenschijnlijk had hij het er daar lastig mee, want na ongeveer 20 zetten ziet het er gevaarlijk uit met drie witte vrijpionnen in het achterveld. Coen van der Heijden lijkt dan ook een actiever stukkenspel te hebben, maar de samenwerking laat zich door de economische crisis niet uitbetalen. Want het moet ook nog allemaal naar de overkant gebracht worden en daar staken de twee vrijpionnen van Martin een stokje voor. Die stonden namelijk al wel een stukje dichterbij de overkant en zodoende bracht Martin ook hier de winst voor ons binnen. De matchwinst was weer iets dichterbij, stand 4-1.

En nog geen tien minuten later was die winst dan ook echt binnen, Marcel Boel kon eindelijk Sjoerd Drent vloeren. In de Najdorf-variant van het Siciliaans wist Marcel al vroeg in de opening een klein voordeeltje te bewerkstelligen. En dan moet dat langzaam maar zeker uitgebouwd worden tot een beslissend voordeel, maar dat liet nog wel op zich wachten. Door constant druk te houden kwam er meer tekening in de stelling en Marcel ging met de torens in de aanval. Sjoerd werd in zijn eigen hok vastgezet en mocht er alleen maar uit op straffe van een nederlaag. De fout kwam er, en de witte koning werd helemaal opgejaagd, weg van zijn eigen stukken die op hun beurt weer werden vernietigd. Een hardhandig einde van de partij.

Mark Brussen was sinds jaar en dag teamleider en speler van het derde team, maar was helemaal opgebrand door het te vele regelen van invallers en dergelijke. Nu heeft hij die zorgen niet meer omdat hij in het tweede team is ingelijfd. Dat gaf hem de gelegenheid om zich voor te bereiden op een seizoen met het alleen maar spelen van partijen. Aan het eind maken we de statistieken op ?. Nu mocht hij in de eerste ronde tegen de teamleider van BSG opdraven en de training in praktijk brengen. Daarbij werd hij wel op de proef gesteld en moest alle zeilen bijzetten om toch maar niet het onderspit te delven. In een leuke partij werd het evenwicht niet verbroken, maar er zaten genoeg tricky momenten in waarop je gauw een fout kunt maken. Zover liet Mark het niet komen, en nadat de meeste stukken waren afgeruild restte er niets anders dan gelijkstaand paard-eindspel. Na nog een beetje testen werd tot remise besloten.

Maarten Beekhuis deed deze middag ook mee aan het Pirc-verhaal, want ook bij hem kwam deze opening op het bord, maar dan weer in een sterk afwijkende uitvoering. Het werd een lange strijd met veel aftasten, en er gebeurde lange tijd niet echt veel. Stukken afruilen en proberen iets van de strijd te maken. Maar een echte beslissing voor een van de spelers zat er niet in. Totdat Maarten zo nodig een pion op h6 moest oppeuzelen. Hij vergat daarbij dat hem de terugtocht zeer lastig gemaakt zou worden, en dat brak hem op. Via allerlei kunstgrepen werd het paard wel behouden maar ten koste van een pion en een opgejaagde koning. Maar dat paard had uiteindelijk ook niet meer het eeuwige leven en moest ingeleverd worden. Dan kun je nog wel proberen of wachten tot je tegenstander een fout maakt maar dat haalde niets uit. Tom de Ruiter speelde het gedecideerd uit en liet zich niet meer de kaas van de Cookie-cake eten. Daarmee werd de eindstand 5½-2½ in ons voordeel. Een goede overwinning op een van de sterkere teams dus, en daarmee gaan we de rest van het seizoen in. Laten we hopen dat dit een mooie waarschuwing is voor de andere teams in onze klasse, wij zijn op een missie!