Apeldoorn, 28 nov. — Met een 3-1 overwinning op het team van SV Lonneker heeft het Accres Bekerteam zich geplaatst voor de volgende ronde van de KNSB Bekercompetitie.
donderdag 29 november 2012
zondag 25 november 2012
Verdiende overwinning op Kennemer Combinatie
Sjef Rijnaarts
Wat is mooier dan één dame? Wederom steelt GM Sebastian Siebrecht de show...
't Andere verslag
Zaterdag stond een mooie wedstrijd tegen Kennemer Combinatie op het programma, waarbij Apeldoorn als favoriet was aangemerkt. Toch mochten we onze tegenstander, met een aantal sterke GM's en veel sterke jeugdige spelers, niet onderschatten.
Het mooiste kunststuk van de dag kwam van de hand van Alexander Kabatianski tegen Marcel Canoy. Op zet 4 was het al duidelijk dat hij er een pion tegenaan zou gooien met heerlijke compensatie. Het was vandaag genieten om naast hem te schaken.
Het mooiste kunststuk van de dag kwam van de hand van Alexander Kabatianski tegen Marcel Canoy. Op zet 4 was het al duidelijk dat hij er een pion tegenaan zou gooien met heerlijke compensatie. Het was vandaag genieten om naast hem te schaken.
Wat is mooier dan één dame? Wederom steelt GM Sebastian Siebrecht de show...
't Andere verslag
Venlo slaat toe in de tweede helft
Henk Vinkes
Alle partijen in pgn
Vijf uur is het, en er is nog geen enkele partij beëindigd, toch wel opmerkelijk want zo vaak komt dat ook niet voor. Maar er is wel duidelijkheid in de strijd, en dat die niet in ons voordeel zal uitpakken is dan ook al helder als een klaar klontje. In de loop van de middag had ik voor mezelf de prognose gemaakt dat er op zijn minst toch wel een gelijkspel in zou kunnen zitten, en dan heb je de hoop dat het misschien ten gunste van Accres Apeldoorn uit zou kunnen vallen. Maar mede teamleider/lijder Rinus Bos merkt terecht op dat wij toch maar gekneusde schakers zijn met weinig talent, en dat het altijd anders gaat als wij zouden willen. Hij zou een genoeglijke middag meemaken, maar voor de tweede teamleider/lijder was dat helaas niet het geval.
Maar even terug naar de prognose die ik maakte eerder op de middag, en die was eigenlijk helemaal niet zo verkeerd, alle acht borden bekeken: Erik stond lastig tot moeilijk, Freddie probeert ijzer met handen te breken. Thomas vecht voor remise, Marcel zet zijn tegenstander vast. En op bord 5 heb ik het idee dat Kabbie wederom een puike partij speelt. Martin is druk bezig de stelling van Thomas Neuer tot moes te slaan en Maarten heeft de mevrouw met de mooie naam Ololi Alkkhazashvili vrijwel zeker in zijn greep. En Jasper kan het waarschijnlijk net keepen. En dan kom ik bij het optellen tot een 4-4 en misschien nog beter.
Dat Erik een moeilijke middag had bleek wel te kloppen. Rainer Montignies zette volop druk op de damevleugel en bleef kleine dreigingen creëren en Erik kon alleen maar verdedigen, moest een pion inleveren en daarmee was het pleit wel beslecht. Er gingen nog twee pionnen verloren en dan is het beter om maar op te geven. Het eerste resultaat stond om 17.05 uur op het formulier, het was een nederlaag. Maar dus nog zeven partijen te gaan.
Marcel, die er de vorige ronde van baalde dat hij verkeerd opende, nam nu zelf de e-pion ter hand als opening. Henk van Gool zal misschien nu zelf spijt hebben gehad van zijn openingskeuze zoals Marcel tegen Stein, want hij werd volledig in de eigen gelederen teruggedrongen. Marcel zal absoluut plezier hebben gehad om dit te spelen want de vele tegendreigingen werden subtiel om zeep geholpen. Jij wilt een kwaliteit hebben? Mooi, dan ga ik je mat zetten, of juist ik pak die kwaliteit van je af! Jij wilt eeuwig schaak, nou ik haal er even een dame bij om dat te voorkomen. Dat is het verhaal van na het middenspel en juist die extra dame zorgt ervoor dat de partij niet in eeuwig schaak zou kunnen verzanden. Henk van Gool stopt er dan ook maar gelijk mee, het is een ongelijke strijd geworden. Het staat weer even gelijk 1-1.
Martin leek de vorige ronde tegen Stein een prachtige variant gemist te hebben op winst, maar helaas haalde hij ons uit die droom door op te merken dat de dame niet op het juiste veld stond en dus de variant niet helemaal bleek te kloppen. Vandaag waren er geen spectaculaire varianten op het bord te toveren, en de hele partij ging het gelijk op. Alles bleef binnen de remisemarge en er was geen patat van te maken, een degelijke remise, dat was het. En binnen vijf minuten daarna had ook Freddie zijn partij remise gegeven. Voor zijn partij is het verhaal eigenlijk het zelfde, ook hij kan het toreneindspel niet naar zijn hand zetten. Maar dan is de koek voor Accres wel op, het lot heeft zich tegen ons gekeerd.
Maarten had zich heel goed geweerd in zijn Spaanse partij tegen Ololi Alkhazashvili en omstreeks de 30e zet een absoluut betere stelling opgebouwd. Het was tijd om te gaan oogsten, om te beginnen met de pion op b4, want die lag zo voor het oprapen, en dan zou het een technische kwestie worden om het punt binnen te halen. Alleen vergeet Maarten dat even, want hij wil eerst het paard wegjagen maar overziet dat hij een kwaliteit verliest en opeens moet je vechten voor remise. Wel weet Maarten nog wat pionnen te verorberen maar Ololi staat haar mannetje en het is dan voor haar een technische kwestie die ze met verve uitvoert. Zetdwang dwingt Maarten tot opgeven, een tegenvaller.
Niet iedereen is onder de indruk als er een klein menneke aan de andere kant het bord zit, ja hij kan heus wel schaken anders speelt hij niet op dit niveau. Maar Rudi van Gool heeft vanaf de 17e zet een pion voordeel en probeert lang dat voordeel uit te buiten, en dit keer weet Thomas geen manier te vinden Rudi een pootje te lichten. Ik heb wel het idee dat hij de hele partij alles onder controle heeft gehad, en binnen de remisemarge is gebleven. Het ziet er vreemd uit als de twee zwarte lopers gebroederlijk op de koningsvleugel staan te chillen, maar ze weten zich op tijd met de strijd te bemoeien. En zoals ik het bekijk klopt ook alles, en is alles precies doorgerekend, want na de tijdcontrole wordt simpel en gedecideerd afgewikkeld naar remise.
Na een paar uur spelen zie ik bij de partij van Nikolai een stelling die veel perspectieven biedt, zou hij twee puike partijen na elkaar kunnen spelen. Wel een open stelling maar met dan een met Nikolai in de aanval op de damevleugel, en die kant van het bord waar ook de koning naar toe is gerokeerd. Joep Nabuurs echter gaat ten aanval op de koningsvleugel, maar wel met een oog gericht op de verdediging van zijn koning. Zoals de partij zijn verloop heeft, blijkt het allemaal alleen maar op het oog er goed uit te zien. Alle dreigingen blijken niet tot uitvoer te brengen want Joep weet elke keer net weer een goede tegenactie te hebben. Waar de twee strijden blijken wij net aan de verkeerde kant van het lot te zitten. En helaas kreeg Nikolai ook nog niet de verdiende remise geserveerd, want onder druk van de klok zag hij teveel spoken en verloor jammer genoeg nog.
Daarmee was de nederlaag een feit en was alleen Jasper nog aan het strijden voor de persoonlijke eer. Maar Carsten Fehmer was niet van plan daaraan mee te werken. In het middenspel had hij een pion weten te winnen en die heeft Jasper nooit meer teruggezien, en die is dan beslissend in het verre eindspel. Twee keer wederzijdse tijdnood, bij de eerste kan het allemaal nog wel verdedigd worden. Maar aan het eind bij de uitvluggerfase is dat niet meer het geval. Als de dames van het bord gaan is de pion te ver weg om de andere vleugel in toom te houden.
Al met al een stevige nederlaag, maar we speelden wel tegen de koploper die op volle kracht was opgekomen. Zij kunnen nu voor het kampioenschap gaan, en wij moeten het verloren terrein goed maken om voor de ereplaatsen te gaan. Omdat het veld achter de koploper dicht bij elkaar ligt hebben we zeker kans om daar uit te springen, we gaan voor zilver!
Maar even terug naar de prognose die ik maakte eerder op de middag, en die was eigenlijk helemaal niet zo verkeerd, alle acht borden bekeken: Erik stond lastig tot moeilijk, Freddie probeert ijzer met handen te breken. Thomas vecht voor remise, Marcel zet zijn tegenstander vast. En op bord 5 heb ik het idee dat Kabbie wederom een puike partij speelt. Martin is druk bezig de stelling van Thomas Neuer tot moes te slaan en Maarten heeft de mevrouw met de mooie naam Ololi Alkkhazashvili vrijwel zeker in zijn greep. En Jasper kan het waarschijnlijk net keepen. En dan kom ik bij het optellen tot een 4-4 en misschien nog beter.
Dat Erik een moeilijke middag had bleek wel te kloppen. Rainer Montignies zette volop druk op de damevleugel en bleef kleine dreigingen creëren en Erik kon alleen maar verdedigen, moest een pion inleveren en daarmee was het pleit wel beslecht. Er gingen nog twee pionnen verloren en dan is het beter om maar op te geven. Het eerste resultaat stond om 17.05 uur op het formulier, het was een nederlaag. Maar dus nog zeven partijen te gaan.
Marcel, die er de vorige ronde van baalde dat hij verkeerd opende, nam nu zelf de e-pion ter hand als opening. Henk van Gool zal misschien nu zelf spijt hebben gehad van zijn openingskeuze zoals Marcel tegen Stein, want hij werd volledig in de eigen gelederen teruggedrongen. Marcel zal absoluut plezier hebben gehad om dit te spelen want de vele tegendreigingen werden subtiel om zeep geholpen. Jij wilt een kwaliteit hebben? Mooi, dan ga ik je mat zetten, of juist ik pak die kwaliteit van je af! Jij wilt eeuwig schaak, nou ik haal er even een dame bij om dat te voorkomen. Dat is het verhaal van na het middenspel en juist die extra dame zorgt ervoor dat de partij niet in eeuwig schaak zou kunnen verzanden. Henk van Gool stopt er dan ook maar gelijk mee, het is een ongelijke strijd geworden. Het staat weer even gelijk 1-1.
Martin leek de vorige ronde tegen Stein een prachtige variant gemist te hebben op winst, maar helaas haalde hij ons uit die droom door op te merken dat de dame niet op het juiste veld stond en dus de variant niet helemaal bleek te kloppen. Vandaag waren er geen spectaculaire varianten op het bord te toveren, en de hele partij ging het gelijk op. Alles bleef binnen de remisemarge en er was geen patat van te maken, een degelijke remise, dat was het. En binnen vijf minuten daarna had ook Freddie zijn partij remise gegeven. Voor zijn partij is het verhaal eigenlijk het zelfde, ook hij kan het toreneindspel niet naar zijn hand zetten. Maar dan is de koek voor Accres wel op, het lot heeft zich tegen ons gekeerd.
Maarten had zich heel goed geweerd in zijn Spaanse partij tegen Ololi Alkhazashvili en omstreeks de 30e zet een absoluut betere stelling opgebouwd. Het was tijd om te gaan oogsten, om te beginnen met de pion op b4, want die lag zo voor het oprapen, en dan zou het een technische kwestie worden om het punt binnen te halen. Alleen vergeet Maarten dat even, want hij wil eerst het paard wegjagen maar overziet dat hij een kwaliteit verliest en opeens moet je vechten voor remise. Wel weet Maarten nog wat pionnen te verorberen maar Ololi staat haar mannetje en het is dan voor haar een technische kwestie die ze met verve uitvoert. Zetdwang dwingt Maarten tot opgeven, een tegenvaller.
Niet iedereen is onder de indruk als er een klein menneke aan de andere kant het bord zit, ja hij kan heus wel schaken anders speelt hij niet op dit niveau. Maar Rudi van Gool heeft vanaf de 17e zet een pion voordeel en probeert lang dat voordeel uit te buiten, en dit keer weet Thomas geen manier te vinden Rudi een pootje te lichten. Ik heb wel het idee dat hij de hele partij alles onder controle heeft gehad, en binnen de remisemarge is gebleven. Het ziet er vreemd uit als de twee zwarte lopers gebroederlijk op de koningsvleugel staan te chillen, maar ze weten zich op tijd met de strijd te bemoeien. En zoals ik het bekijk klopt ook alles, en is alles precies doorgerekend, want na de tijdcontrole wordt simpel en gedecideerd afgewikkeld naar remise.
Na een paar uur spelen zie ik bij de partij van Nikolai een stelling die veel perspectieven biedt, zou hij twee puike partijen na elkaar kunnen spelen. Wel een open stelling maar met dan een met Nikolai in de aanval op de damevleugel, en die kant van het bord waar ook de koning naar toe is gerokeerd. Joep Nabuurs echter gaat ten aanval op de koningsvleugel, maar wel met een oog gericht op de verdediging van zijn koning. Zoals de partij zijn verloop heeft, blijkt het allemaal alleen maar op het oog er goed uit te zien. Alle dreigingen blijken niet tot uitvoer te brengen want Joep weet elke keer net weer een goede tegenactie te hebben. Waar de twee strijden blijken wij net aan de verkeerde kant van het lot te zitten. En helaas kreeg Nikolai ook nog niet de verdiende remise geserveerd, want onder druk van de klok zag hij teveel spoken en verloor jammer genoeg nog.
Daarmee was de nederlaag een feit en was alleen Jasper nog aan het strijden voor de persoonlijke eer. Maar Carsten Fehmer was niet van plan daaraan mee te werken. In het middenspel had hij een pion weten te winnen en die heeft Jasper nooit meer teruggezien, en die is dan beslissend in het verre eindspel. Twee keer wederzijdse tijdnood, bij de eerste kan het allemaal nog wel verdedigd worden. Maar aan het eind bij de uitvluggerfase is dat niet meer het geval. Als de dames van het bord gaan is de pion te ver weg om de andere vleugel in toom te houden.
Al met al een stevige nederlaag, maar we speelden wel tegen de koploper die op volle kracht was opgekomen. Zij kunnen nu voor het kampioenschap gaan, en wij moeten het verloren terrein goed maken om voor de ereplaatsen te gaan. Omdat het veld achter de koploper dicht bij elkaar ligt hebben we zeker kans om daar uit te springen, we gaan voor zilver!
Alle partijen in pgn
zondag 11 november 2012
Maarten Solleveld gedeeld derde in Bennekoms rapidtoernooi
In het sterk bezette 7e Kreeft Consultancy Schaaktoernooi BSV eindigde GM Maarten Solleveld afgelopen zaterdag op een gedeelde derde plaats.
dinsdag 6 november 2012
Accres Apeldoorn dichtbij een stunt
Armen Hachijan
Voor een filmpje van het slot van de partij Zhaoqin Peng - Nico Zwirs, zie Dubbele promotie, remise, analyse...
Op zaterdag 3 november stond de kraker tussen Accres Apeldoorn en En Passant op het programma. Beide ploegen stonden bovenaan de competitie met vier matchpunten uit twee rondes. Voor Apeldoorn zou het een moeilijke wedstrijd worden omdat En Passant een sterke tegenstander is in het algemeen, maar ook omdat GM Siebrecht en IM Zaragatski gemist werden; zij speelden in Oostenrijk. De invallers van het team waren Armen Hachijan en Tom Meurs en gezien het grote ratingverschil op de borden beloofde het een moeilijke wedstrijd te worden voor Apeldoorn.
Op het eerste bord speelde onze nieuwe aanwinst Maarten Solleveld tegen het wonderkind Anish Giri, dat met zijn 18 jaar al in de top van de wereld staat. Aanvankelijk leek er niet veel aan de hand te zijn voor Maarten, maar de stelling was moeilijk te spelen met weinig tijd op de klok; helaas lukte het niet om een halfje te bemachtigen.
Op het tweede bord hadden we echter een mooie meevaller. In een Hollandse partij gooide Roeland tegen L’Ami zijn koningsvleugelpionnen naar voren en dat pakte goed uit. Na een erg sterke partij van Roeland kon hij het punt binnenhalen na 48 zetten (met zwart!).
Op het derde bord speelde Kabatianski een rustige partij tegen Jan Smeets. Gedurende de hele partij was er niet veel aan de hand en dus was remise een terechte uitslag.
Op bord 4 offerde Arthur van de Oudeweetering al vroeg in de partij een kwaliteit en viel hij het witte centrum van oud-Apeldoorn speler Ikonnikov aan. Dit was echter erg gevaarlijk omdat de zwarte koning nog in het centrum stond en uiteindelijk ging het hierdoor mis voor Arthur.
Op bord 5 had Stefan Kuipers wit tegen Tanguy Ringoir. In een Spaanse partij (afruilvariant) waar de dames al op zet 12 werden geruild, ging het lang gelijk op. Rond de 30e zet werd het echter steeds moeilijker voor Stefan, maar hij verdedigde erg sterk en hield het dame-eindspel met een pion minder remise.
Op het zesde bord speelde Sjef Rijnaarts ook tegen een speler die vroeger voor (Homburg) Apeldoorn uitkwam: Manuel Bosboom. Ondanks de zwarte koning in het centrum ging de partij gelijk op totdat Bosboom besloot om voor de winst te spelen door een stuk te offeren. Dit offer was echter incorrect en Sjef verdedigde het goed uit waardoor hij de partij kon winnen.
Merijn van Delft had het moeilijk na de opening tegen Friso Nijboer en hij kon dit jammer genoeg niet herstellen.
Op bord 8 speelde Nico Zwirs met zwart tegen Zhaoqin Peng. Nico kreeg een erg moeilijke stelling, maar door zijn sterke mentaliteit hield hij het uiteindelijk knap remise.
Armen Hachijan speelde een interessante partij tegen Richard Vedder. Na onnauwkeurig spel van Vedder kreeg Armen een betere stelling, maar kon hij deze nog niet verzilveren. Toen Vedder in tijdnood er echter voor koos om met zijn koning naar voren te lopen werd het erg gevaarlijk voor hem en kon Armen de partij uiteindelijk winnen.
Op bord 10 speelde Tom Meurs tegen Henk Vedder een solide partij. Het ging echter mis voor hem toen hij in tijdnood de 40e zet helaas net niet kon uitvoeren, waardoor zijn vlag viel in een eindspel waar hij kansen had op remise.
Al met al werd de eindstand 5,5-4,5 voor En Passant en scheelde het dus maar een half puntje tot een stunt, jammer genoeg. Accres heeft echter nog steeds vier punten uit de eerste drie rondes, dus het seizoen gaat tot nu toe nog erg goed.
't Andere verslagOp het eerste bord speelde onze nieuwe aanwinst Maarten Solleveld tegen het wonderkind Anish Giri, dat met zijn 18 jaar al in de top van de wereld staat. Aanvankelijk leek er niet veel aan de hand te zijn voor Maarten, maar de stelling was moeilijk te spelen met weinig tijd op de klok; helaas lukte het niet om een halfje te bemachtigen.
Op het tweede bord hadden we echter een mooie meevaller. In een Hollandse partij gooide Roeland tegen L’Ami zijn koningsvleugelpionnen naar voren en dat pakte goed uit. Na een erg sterke partij van Roeland kon hij het punt binnenhalen na 48 zetten (met zwart!).
Op het derde bord speelde Kabatianski een rustige partij tegen Jan Smeets. Gedurende de hele partij was er niet veel aan de hand en dus was remise een terechte uitslag.
Op bord 4 offerde Arthur van de Oudeweetering al vroeg in de partij een kwaliteit en viel hij het witte centrum van oud-Apeldoorn speler Ikonnikov aan. Dit was echter erg gevaarlijk omdat de zwarte koning nog in het centrum stond en uiteindelijk ging het hierdoor mis voor Arthur.
Op bord 5 had Stefan Kuipers wit tegen Tanguy Ringoir. In een Spaanse partij (afruilvariant) waar de dames al op zet 12 werden geruild, ging het lang gelijk op. Rond de 30e zet werd het echter steeds moeilijker voor Stefan, maar hij verdedigde erg sterk en hield het dame-eindspel met een pion minder remise.
Op het zesde bord speelde Sjef Rijnaarts ook tegen een speler die vroeger voor (Homburg) Apeldoorn uitkwam: Manuel Bosboom. Ondanks de zwarte koning in het centrum ging de partij gelijk op totdat Bosboom besloot om voor de winst te spelen door een stuk te offeren. Dit offer was echter incorrect en Sjef verdedigde het goed uit waardoor hij de partij kon winnen.
Merijn van Delft had het moeilijk na de opening tegen Friso Nijboer en hij kon dit jammer genoeg niet herstellen.
Op bord 8 speelde Nico Zwirs met zwart tegen Zhaoqin Peng. Nico kreeg een erg moeilijke stelling, maar door zijn sterke mentaliteit hield hij het uiteindelijk knap remise.
Armen Hachijan speelde een interessante partij tegen Richard Vedder. Na onnauwkeurig spel van Vedder kreeg Armen een betere stelling, maar kon hij deze nog niet verzilveren. Toen Vedder in tijdnood er echter voor koos om met zijn koning naar voren te lopen werd het erg gevaarlijk voor hem en kon Armen de partij uiteindelijk winnen.
Op bord 10 speelde Tom Meurs tegen Henk Vedder een solide partij. Het ging echter mis voor hem toen hij in tijdnood de 40e zet helaas net niet kon uitvoeren, waardoor zijn vlag viel in een eindspel waar hij kansen had op remise.
Al met al werd de eindstand 5,5-4,5 voor En Passant en scheelde het dus maar een half puntje tot een stunt, jammer genoeg. Accres heeft echter nog steeds vier punten uit de eerste drie rondes, dus het seizoen gaat tot nu toe nog erg goed.
Voor een filmpje van het slot van de partij Zhaoqin Peng - Nico Zwirs, zie Dubbele promotie, remise, analyse...
maandag 5 november 2012
Ze doen gewoon niks...
Henk Vinkes
Alle partijen in pgn
't Andere verslag
Gedesillusioneerd stonden we om kwart over vijf op de parkeerplaats klaar om terug naar huis te rijden, liever in Apeldoorn het verdriet en de frustratie verwerken dan op 185 kilometer afstand van het thuishonk. Misschien konden we daar wat troostende woorden vinden, maar helaas waren er geen medestanders die deze taak op zich wilden nemen. Hoe kon het zover komen dat we als koploper een zodanige tik op de neus kregen?
Vooraf hadden we er wel een goed bij omdat DJC Stein tot nu toe nog maar één matchpunt had weten te scoren. Deze wedstrijd was niet naast de deur en dus moesten we op tijd van huis. Sommige spelers moesten daarvoor de nodige offers brengen en vroeg uit bed om de broodnodige boodschappen te halen. Freddie bracht het offer om de avond nuchter te bedde te gaan omdat hij toch een halfuurtje eerder het ochtendgloren zou moeten aanschouwen. En dat moest de teamleider weer ontgelden... we nemen volgende keer het tijdschema van Freddie maar ;-)
Na ongeveer een uur spelen kwamen de eerste ervaringen en opmerkingen van de spelers mij ter ore, ze doen niks, ze missen twee sterke spelers, en het wordt een lange terugreis. Meestal heb ik de hoop dat dit soort dingen in de belangrijke uurtjes weer rechtgezet gaan worden, maar niet nu. Ondanks dat DJC Stein twee sterke spelers mist kun je er maar niet zo vanuit gaan dat het een makkelijke wedstrijd wordt. Vooral als Marcel en Martin gedwongen worden het initiatief te nemen in de partij en dat kan dan ook verkeerd aflopen. Alleen Nikolai had daar geen last van, het initiatief hoefde hij niet te nemen want hij deed alleen maar goede zetten, en het was wachten op de fout van tegenstander Graff. Hij had zijn tegenstander in de verdediging gedwongen en die gebruikte daar veel tijd voor. En dan weet je dat het een keer teveel is. Als Nikolai op f6 inslaat is de partij direct over, het tegenspartelen is hooguit voor de statistieken. Een mooie combinatie van Nikolai en we staan op voorsprong.
Freddie wilde op eigen verzoek met zwart spelen en als er dan met 1.d4 geopend wordt, weet je dat er een Hollandse partij op het bord komt. Zijn tegenstander heet Yordi Schaeken, en dus zullen zijn genen bij de geboorte al zijn ingefluisterd met de geheimen van Caïssa. Zo’n naam, en ook het spelletje spelen… Wat Freddie ook probeert, net als sommige andere partijen is er geen doorkomen aan. Er worden de nodige stukken geruild en daar blijft het dan bij, remise is het enige wat er overblijft om te noteren. En in deze zelfde alinea kan ik ook het verhaal van de partij van Erik wel kwijt, want het verhaaltje daarover is van hetzelfde laken een pak. Er blijft een dode remisestelling over als ongeveer alle stukken zijn afgeruild, behalve de torens. Er gebeurde niets.
Marcel is dan vaak de steun en toeverlaat als het verschil gemaakt moet worden in een wedstrijd, maar al bij zijn eerste zet heeft hij spijt dat hij met e5 antwoordt op 1.e4. Zijn conclusie bij de voorbereiding was dat ze veel gesloten systemen spelen, en dat wilde hij ontwijken. Nu kreeg hij het Konings-gambiet tegenover zich en moest constant vechten om alles bij elkaar te houden. Het ging allemaal moeizaam en als je al met een balend gevoel de eerste zetten hebt gedaan is het tij niet te keren. Een blunder op het eind versnelt de martelgang. Dan is al duidelijk dat het vechten, wordt om een acceptabel resultaat neer te zetten. Theo vecht om het hoofd boven water te houden, Martin en Maarten zijn ook al behoorlijk veel watertrappelzak bewegingen aan het maken, en Thomas probeert een betonnen muur te slechten, maar de tegenstander onderneemt alleen maar verdedigende acties. Er gebeuren dingen die ons niet goedgezind zijn.
Theo had de taak om als invaller te fungeren voor Jasper en hij had beter verdiend dan de uiteindelijke nederlaag die hij moest incasseren. Als je al een duidelijke mindere rating hebt, mag de tegenstander bewijzen dat hij beter is, maar Theo zette de partij lekker stug op. Stefan Spronkmans had misschien wel een ruimtevoordeel in de partij, maar dat was niet beslissend. Theo wist zich zowaar wat meer in de partij te vechten, maar door net één ondoordachte zet was het snel uit. Midden op het bord stonden de witte stukken opeens op de juiste plekken en die van Theo helemaal verkeerd. Jammer, een remise zou een grote verdienste geweest zijn.
Thomas moest al het spel maken in zijn partij tegen Fabian Miesen. Deze zette zijn stukken zo neer dat er geen doorkomen aan was. Twee zwarte paarden hielden alle velden die ertoe deden in bedwang, en alle pogingen van Thomas om de dame in te sluiten leverden niets op. Elke keer was er net weer een veld over om de dame naar terug te laten trekken, ondanks alle inspanningen van de kleine beer. En toen Thomas de strijd wilde voortzetten aan de andere kant van het bord, liep Fabian net zo hard achter hem aan. Tja, dan wordt het een saai verhaaltje. Met teveel stukken op het bord werd tot remise besloten, wederom jammer.
Het liep gewoon niet, ook niet voor Martin en dat kwam tot uiting na ongeveer 20 zetten toen hij pardoes een pion weggaf. Wat hij op dat moment dacht weet ik niet, maar de verdediging van dat houtje was vrij eenvoudig. En direct ging er een tweede pion achteraan in de doos. Alles wat dan overblijft, is om maar vol op de aanval te spelen in de hoop daar nog wat te halen, de stelling was toch al verloren. Maar geleuft het of niet, Martin kreeg die kans, alleen probeerde hij hem op het verkeerde moment te verzilveren want toen was het moment al voorbij. In de partij is het na 32. Lxa6. Daar kan Martin als een bom inslaan op h3, de partij is dan gelijk gewonnen voor ons. Martin zag wel dat hij kon slaan op h3, maar toen kon hij geen matnet meer bij elkaar breien. Nu kon Stefan Simenon alle stukken bij de verdediging betrekken en bleef er een gefrustreerde Martin over. Dat was balen!
En dat was dus de eerste nederlaag van het seizoen, terwijl we toch zo lekker begonnen waren. Wat Maarten Beekhuis zou doen maakte dus niet meer uit. Toen hij remise aangeboden kreeg werd dat maar aangenomen, we hadden een lange thuisreis voor de boeg. Maarten mist volgens mij speelritme, en dat is wel te verklaren als je al een tijdje niet je wekelijkse potje op de club speelt, maar dat komt wel weer. Dat ontbrekende ritme kwam snel tot uiting want hij verloor al vroeg een pion. Toen was het een zware strijd om dat gemis weer goed te maken. Het zal vast zo zijn dat Lars Swijsen het beter had kunnen doen dan in de partij, maar ook weer de verdienste van Maarten dat hij toch nog weer een iets betere stelling kreeg. Op het eind werd de partij op slot gezet en was er geen winst meer te behalen.
Moeten we onze doelstelling dan maar bijstellen en niet de illusie hebben dat wij wel even kampioen zullen worden, want op deze manier heb je een klasse hoger niets te zoeken. Of zullen we voor de volgende ronde afspreken voor deze smadelijke nederlaag revanche te nemen op de nieuwe koploper uit Venlo?
Vooraf hadden we er wel een goed bij omdat DJC Stein tot nu toe nog maar één matchpunt had weten te scoren. Deze wedstrijd was niet naast de deur en dus moesten we op tijd van huis. Sommige spelers moesten daarvoor de nodige offers brengen en vroeg uit bed om de broodnodige boodschappen te halen. Freddie bracht het offer om de avond nuchter te bedde te gaan omdat hij toch een halfuurtje eerder het ochtendgloren zou moeten aanschouwen. En dat moest de teamleider weer ontgelden... we nemen volgende keer het tijdschema van Freddie maar ;-)
Na ongeveer een uur spelen kwamen de eerste ervaringen en opmerkingen van de spelers mij ter ore, ze doen niks, ze missen twee sterke spelers, en het wordt een lange terugreis. Meestal heb ik de hoop dat dit soort dingen in de belangrijke uurtjes weer rechtgezet gaan worden, maar niet nu. Ondanks dat DJC Stein twee sterke spelers mist kun je er maar niet zo vanuit gaan dat het een makkelijke wedstrijd wordt. Vooral als Marcel en Martin gedwongen worden het initiatief te nemen in de partij en dat kan dan ook verkeerd aflopen. Alleen Nikolai had daar geen last van, het initiatief hoefde hij niet te nemen want hij deed alleen maar goede zetten, en het was wachten op de fout van tegenstander Graff. Hij had zijn tegenstander in de verdediging gedwongen en die gebruikte daar veel tijd voor. En dan weet je dat het een keer teveel is. Als Nikolai op f6 inslaat is de partij direct over, het tegenspartelen is hooguit voor de statistieken. Een mooie combinatie van Nikolai en we staan op voorsprong.
Freddie wilde op eigen verzoek met zwart spelen en als er dan met 1.d4 geopend wordt, weet je dat er een Hollandse partij op het bord komt. Zijn tegenstander heet Yordi Schaeken, en dus zullen zijn genen bij de geboorte al zijn ingefluisterd met de geheimen van Caïssa. Zo’n naam, en ook het spelletje spelen… Wat Freddie ook probeert, net als sommige andere partijen is er geen doorkomen aan. Er worden de nodige stukken geruild en daar blijft het dan bij, remise is het enige wat er overblijft om te noteren. En in deze zelfde alinea kan ik ook het verhaal van de partij van Erik wel kwijt, want het verhaaltje daarover is van hetzelfde laken een pak. Er blijft een dode remisestelling over als ongeveer alle stukken zijn afgeruild, behalve de torens. Er gebeurde niets.
Marcel is dan vaak de steun en toeverlaat als het verschil gemaakt moet worden in een wedstrijd, maar al bij zijn eerste zet heeft hij spijt dat hij met e5 antwoordt op 1.e4. Zijn conclusie bij de voorbereiding was dat ze veel gesloten systemen spelen, en dat wilde hij ontwijken. Nu kreeg hij het Konings-gambiet tegenover zich en moest constant vechten om alles bij elkaar te houden. Het ging allemaal moeizaam en als je al met een balend gevoel de eerste zetten hebt gedaan is het tij niet te keren. Een blunder op het eind versnelt de martelgang. Dan is al duidelijk dat het vechten, wordt om een acceptabel resultaat neer te zetten. Theo vecht om het hoofd boven water te houden, Martin en Maarten zijn ook al behoorlijk veel watertrappelzak bewegingen aan het maken, en Thomas probeert een betonnen muur te slechten, maar de tegenstander onderneemt alleen maar verdedigende acties. Er gebeuren dingen die ons niet goedgezind zijn.
Theo had de taak om als invaller te fungeren voor Jasper en hij had beter verdiend dan de uiteindelijke nederlaag die hij moest incasseren. Als je al een duidelijke mindere rating hebt, mag de tegenstander bewijzen dat hij beter is, maar Theo zette de partij lekker stug op. Stefan Spronkmans had misschien wel een ruimtevoordeel in de partij, maar dat was niet beslissend. Theo wist zich zowaar wat meer in de partij te vechten, maar door net één ondoordachte zet was het snel uit. Midden op het bord stonden de witte stukken opeens op de juiste plekken en die van Theo helemaal verkeerd. Jammer, een remise zou een grote verdienste geweest zijn.
Thomas moest al het spel maken in zijn partij tegen Fabian Miesen. Deze zette zijn stukken zo neer dat er geen doorkomen aan was. Twee zwarte paarden hielden alle velden die ertoe deden in bedwang, en alle pogingen van Thomas om de dame in te sluiten leverden niets op. Elke keer was er net weer een veld over om de dame naar terug te laten trekken, ondanks alle inspanningen van de kleine beer. En toen Thomas de strijd wilde voortzetten aan de andere kant van het bord, liep Fabian net zo hard achter hem aan. Tja, dan wordt het een saai verhaaltje. Met teveel stukken op het bord werd tot remise besloten, wederom jammer.
Het liep gewoon niet, ook niet voor Martin en dat kwam tot uiting na ongeveer 20 zetten toen hij pardoes een pion weggaf. Wat hij op dat moment dacht weet ik niet, maar de verdediging van dat houtje was vrij eenvoudig. En direct ging er een tweede pion achteraan in de doos. Alles wat dan overblijft, is om maar vol op de aanval te spelen in de hoop daar nog wat te halen, de stelling was toch al verloren. Maar geleuft het of niet, Martin kreeg die kans, alleen probeerde hij hem op het verkeerde moment te verzilveren want toen was het moment al voorbij. In de partij is het na 32. Lxa6. Daar kan Martin als een bom inslaan op h3, de partij is dan gelijk gewonnen voor ons. Martin zag wel dat hij kon slaan op h3, maar toen kon hij geen matnet meer bij elkaar breien. Nu kon Stefan Simenon alle stukken bij de verdediging betrekken en bleef er een gefrustreerde Martin over. Dat was balen!
En dat was dus de eerste nederlaag van het seizoen, terwijl we toch zo lekker begonnen waren. Wat Maarten Beekhuis zou doen maakte dus niet meer uit. Toen hij remise aangeboden kreeg werd dat maar aangenomen, we hadden een lange thuisreis voor de boeg. Maarten mist volgens mij speelritme, en dat is wel te verklaren als je al een tijdje niet je wekelijkse potje op de club speelt, maar dat komt wel weer. Dat ontbrekende ritme kwam snel tot uiting want hij verloor al vroeg een pion. Toen was het een zware strijd om dat gemis weer goed te maken. Het zal vast zo zijn dat Lars Swijsen het beter had kunnen doen dan in de partij, maar ook weer de verdienste van Maarten dat hij toch nog weer een iets betere stelling kreeg. Op het eind werd de partij op slot gezet en was er geen winst meer te behalen.
Moeten we onze doelstelling dan maar bijstellen en niet de illusie hebben dat wij wel even kampioen zullen worden, want op deze manier heb je een klasse hoger niets te zoeken. Of zullen we voor de volgende ronde afspreken voor deze smadelijke nederlaag revanche te nemen op de nieuwe koploper uit Venlo?
Alle partijen in pgn
't Andere verslag
zondag 4 november 2012
Dubbele promotie, remise, analyse...
In de derde ronde van de KNSB-competitie weet Nico Zwirs (Accres Apeldoorn) een half punt binnen te halen tegen GM Zhaoqin Peng (En Passant). Volgens sommige omstanders had hij echter in een eerder stadium de winst laten liggen.
Abonneren op:
Posts (Atom)